Даведаліся пра зняволеных, якія ў гомельскай калоніі прэсавалі Марыю Калеснікаву
Адміністрацыі калоній ціснуць на палітзняволеных не толькі напрамую, але і рукамі іншых зняволеных. «Наша Ніва» здабыла інфармацыю пра дзвюх такіх жанчын з калоніі № 4, якія актыўна супрацоўнічаюць з адміністрацыяй калоніі і беспакарана ладзяць правакацыі ў адносінах да суседак, у тым ліку і палітычных, — адной з ахвяр стала Марыя Калеснікава. Мы разумеем, што гэтыя людзі не могуць адказаць нам, але іх паводзіны пацвярджаюцца сведчаннямі былых зняволеных.
Раміна Пятравічус
Паводле словаў іншых зняволеных, Раміне каля 23—25 гадоў. Расказваюць, што артыкул Раміны — 328, то-бок яна сядзела за наркотыкі.
У дзяўчыны ёсць маленькае дзіця. Увогуле, сям’я Раміны праблемная: яе маці раней адбывала тэрмін у той жа калоніі, сям'я жыла вельмі небагата.
Адна са зняволеных жыла з Рамінай у адной секцыі: «У першы мой дзень у атрадзе, калі я лягла спаць, Раміна з іншымі прыйшла з другой змены. Я ляжала на другім ярусе, а там ложкі з сеткі, яны вельмі рыпяць. Раміна пачала на мяне мацюкацца — маўляў, яна адпрацавала, а я перашкаджаю ёй спаць. Нас папярэджвалі, што мацюкацца нельга, гэта парушэнне.
Ранкам я прыйшла да заўгаса і сказала, што Раміна на мяне мацюкалася. Заўгас сабрала дзяўчат з нашай секцыі, яны ўсе сказалі, што я прыдумляю. Я зразумела, што нічога не дакажу, і выбачылася. Відаць, Раміна думала, што новую палітычную трэба аўтаматычна прэсаваць, але потым ёй, можа, прыйшоў загад зверху мяне не чапаць».
У канцы 2022-га Раміна данесла на Калеснікаву, што тая мацюкалася, і за гэта Марыю выклікалі на камісію. Іншыя зняволеныя былі ўпэўненыя, што мацюкацца Калеснікава не магла.
Раміна не хавала, што супрацоўнічае з аператыўнікам па прозвішчы Кузняцоў — раней іншыя палітзняволеныя расказвалі, што ён актыўна прыдумляў новыя спосабы катаванняў зняволеных. Дый сам Кузняцоў адкрыта пра гэта казаў. Вядома, што ў 9-м атрадзе сядзела Соф’я Сапега, і яна моцна пацярпела ад прэсінгу з боку Раміны.
Яшчэ адна яе ахвяра з палітзняволеных — Антаніна Канавалава, якая таксама нейкі час адбывала тэрмін у 9 атрадзе. Расказваюць, што Раміна налівала ёй ваду ў ложак ці ў боты, а хадзіць ці стаяць на марозе ў мокрым абутку вельмі складана.
«Яна заўсёды была ў баявым макіяжы, бо ёй там дазвалялася больш, чым іншым. Ад яе можна было чакаць чаго заўгодна», — так зняволеная згадвае Раміну.
Іншая былая зняволеная расказвае, што Раміна, у адрозненне ад яе маці, не карысталася нават павагай сваіх суайчыннікаў-цыган. Ды і паводзіла яна сябе не так, як іншыя цыгане: насіла вельмі адкрытае адзенне і мела шмат татуіровак.
Па непацверджанай інфармацыі, цяпер і Раміна, і яе маці зноў за кратамі — яны выходзілі на волю, але ненадоўга.
Стэла Мамулян
Яшчэ адна маладая дзяўчына, якая супрацоўнічае з адміністрацыяй калоніі. У датурэмным жыцці Стэла займалася футболам: на яе старонцы ў сацсетцы пазначана, што дзяўчына гуляла ў адной з моладзевых каманд жаночага клуба «Зорка-БДУ». Таксама дзяўчына ўдзельнічала ў 4 гульнях жаночага чэмпіянату Беларусі па міні-футболе ў сезоне 2019/2020, яна выступала за клуб «Інфініці».
23-гадовую Стэлу ведаюць зняволеныя з розных атрадаў — яе перамяшчалі з атрада ў атрад, каб яна распрацоўвала палітзняволеных. Дзяўчына ладзіла правакацыі: яна магла, напрыклад, напасці фізічна на палітзняволеную ці падкінуць ёй у ложак выкарыстаныя пракладкі. «Трэба падставіць кагосьці, абліць ці нешта падкінуць — калі ласка», — так апісвае Стэлу і Раміну былая палітзняволеная Міа Міткевіч.
Міа была адной з ахвяр правакатаркі: напрыклад, яна цярпела ад фізічнага гвалту з боку Стэлы. Мамулян за гэта ніхто не караў — наадварот, яна карысталася большай свабодай, чым іншыя дзяўчаты.
Сярод прывілегій, якія Стэла атрымлівала за такую «працу», была і свабода ў асабістым жыцці — дзяўчына магла свабодна завязваць адносіны з іншымі зняволенымі жанчынамі.
У нейкі момант Стэла апынулася ў адным атрадзе з Марыяй Калеснікавай. Экс-зняволеныя расказваюць, што яна падвяла Калеснікаву пад першы рапарт за «парушэнне»: узяла ў Марыі часова гадзіннік і потым прадэманстравала яго супрацоўнікам калоніі. А чымсьці дзяліцца — фармальна парушэнне ўнутраных правілаў.
Міткевіч удакладняе, што калі ў калоніі караюць за «адчужэнне-прысваенне», то-бок за тое, што ты чымсьці падзялілася з іншым чалавекам, караюць абедзвюх зняволеных: тую, якая падзялілася, і тую, якая ўзяла. Але ў выпадку з Калеснікавай супрацоўнікі не звярнулі ўвагі на «правіну» Стэлы.
Пра Стэлу паведамляюць, што яна доўгі час уціралася ў давер да Калеснікавай. Таму, мяркуе адна з былых зняволеных, Стэла адказная за большасць пакаранняў, панесеных Калеснікавай. Ёй прыпісваюць і наступную гісторыю, тыповую для правакатарак — такіх, як Стэла.
Аднойчы Калеснікавай паставілі рапарт за «парушэнне» праз тое, што яна быццам бы без дазволу пакінула працоўнае месца. Як і большасць іншых зняволеных у ПК-4, Марыя працавала швачкай, і яе машынка стаяла роўна пад дзвюма камерамі. Прыбіральня знаходзіцца далёка — каб туды трапіць, трэба прайсці праз некалькі іншых брыгад.
Звычайна перад тым, як сысці ў прыбіральню, зняволеныя папярэджвалі брыгадзірку, то-бок крычалі ёй, што выходзяць. Зняволеная, з якой мы гутарылі, упэўненая, што і Марыя не магла выйсці без папярэджвання, бо не хацела праблем. Тым не менш, яна атрымала рапарт, быццам сышла самавольна.
«Наша Нiва» — бастыён беларушчыны
ПАДТРЫМАЦЬЧытайце таксама:
Каментары