Ministr karanavirusnaha času: piać faktaŭ pra Uładzimira Karanika
22 žniŭnia Alaksandr Łukašenka pryznačyŭ Uładzimira Karanika staršynioj Hrodzienskaha abłvykankama. Apošni hod Karanik byŭ ministram achovy zdaroŭja. A čym jon viadomy jašče? «NN» sabrała cikavyja fakty pra čynoŭnika.
Vyras u Hrodnie
Uładzimir Karanik naradziŭsia ŭ 1973 hodzie ŭ Hrodnie. Siamja žyła pa vulicy Ahadziła Suchambajeva (hieraična zahinuŭ pad Hrodnam padčas vyzvaleńnia ad fašysckaj akupacyi). Uładzimir Karanik chadziŭ u škołu №16 na toj ža vulicy.
Jahonaja kłasnaja Kaciaryna Mikałajeŭna Budzievič raskazała «NN» letaś pra Karanika: «Niezvyčajny chłopiec, moj lubimy vučań. Vielmi prystojny, dobry. U jaho zaŭsiody było šmat siabroŭ, i hramadskaj dziejnaściu jon zajmaŭsia, kali byŭ u siomym kłasie, to jaho adzinaccacikłaśniki brali hulać u KVZ. U jaho była fienamienalnaja pamiać, nikoli bolš takoj nie bačyła».
Kaciaryna Mikałajeŭna vykładała ŭ Karanika biełaruskuju movu. «Tak, i pa-biełarusku jon dobra havaryŭ. Ale, moža, matematyka jamu i lepiej davałasia». «Jon vielmi sumlenny čałaviek. Byvaje, voś atrymaje paru trojek, svaryšsia na jaho. Jon hałavu źviesić, kaža, usio vypraŭlu, tolki mamie nie zvanicie», — śmiajecca Kaciaryna Budzievič.
Mianuška była «Karantos»
My spytalisia ŭ spadaryni Budzievič, ci byŭ Uładzimir Karanik papularnym u dziaŭčat u škole. «Oj, nie», — śmiajecca nastaŭnica.
«Jon byŭ taki, viedajecie, chudziučy, doŭhi, niaskładny. Dziaŭčyny nie duža na takich zapadali, — raskazvaje spadarynia Kaciaryna. — A jašče jaho ŭsio dražnili «Karantos, Karantos». U mianie ŭ pamiaci zastałosia, jak jon vykonvaŭ na scenie «Taniec maleńkich lebiedziaŭ». Kaciaryna Mikałajeŭna ŭžo daŭno na piensii, ale z kolišnim svaim lubimym vučniem stelefanoŭvajecca.
«Heta ž moj anioł-abaronca, — adrazu kaža žonka Leanida Škuty, kolišniaha dyrektara škoły, dzie vučyŭsia Karanik, kali zdymaje telefon. — Jašče 17 hadoŭ tamu zrabiŭ apieracyju, kali była puchlina na lohkich, žyvaja pa siońnia, jak bačycie».
Uładzimir Karanik doŭhi čas zachaplaŭsia baskietbołam. Jon i ciapier štohod pryjazdžaje ŭ Hrodna na turnir imia treniera Aleha Kałtaniuka. Hety śpiecyjalist pamior va ŭzroście 37 hadoŭ, i ŭ škole №16 užo čatyry hady ładzicca turnir jahonaj pamiaci. Karanik biare ŭ im udzieł u składzie kamandy Hrodzienskaj abłasnoj balnicy. Navat pryznavaŭsia najlepšym hulcom svajoj kamandy.
Razam ź im udzielničaje viadomy ŭ Hrodnie mamołah Dźmitryj Haŭron — heta adnakłaśnik i najlepšy siabra Karanika, razam ź im jany vučylisia i ŭ Hrodzienskim miedycynskim univiersitecie.
Brat u biznesie
Baćka staršyni Hrodzienskaha abłvykankama Ściapan Karanik pamior minułaj vosieńniu, pra heta nam raskazaŭ kolišni dyrektar škoły №16 Leanid Škuta. Mama praciahvaje žyć u Hrodnie.
«Mama dakładna buchhałtaram była, ale ja nie pomniu dzie, a tata, zdajecca, z ahrarnaj halinoj byŭ źviazany, — kaža Kaciaryna Budzievič. — Vydatnyja baćki. Ja pomniu, mama Vałodzi kazała, kali maje dzieci buduć brać chabary, to zabje asabista».
Va Uładzimira Karanika jość starejšy brat Alaksandr. Jon vučyŭsia ŭ Leninhradzie ŭ Vajskova-miedycynskaj akademii. U pačatku 2000-ch jon uznačalvaŭ upraŭleńnie achovy zdaroŭja Hrodzienskaha abłvykankama. A ciapier źjaŭlajecca staršynioj rady dyrektaraŭ «Niaśvižskaha zavoda dziciačaha charčavańnia». Hetym zavodam kirujuć byłyja ŭłaśniki rasijskaha «Junimiłka». Kali Łukašenka naviedvaŭ pradpryjemstva, to zrabiŭ vyhlad, što nie viedaŭ pra miedycynskuju adukacyju brata. «Kab viedaŭ, to nakiravaŭ by ciabie kantralavać brata».
Uładzimir Karanik žanaty, vychoŭvaje dačku i syna. Zusim niadaŭna jon jašče žyŭ u internacie ahraharadka Lasny la Baraŭlanaŭ.
Uznačalvaŭ ankałahičny dyspanser
Adrazu paśla skančeńnia VNU Karanik trapiŭ na pracu ŭ Respublikanski navukova-praktyčny centr ankałohii i miedycynskaj radyjałohii imia Alaksandrava ŭ Baraŭlanach. Staŭ tam zahadčykam ankałahičnaha adździaleńnia tarakalnaj (orhanaŭ hrudnoj kletki) chirurhii. Abaraniŭ dysiertacyju na temu klinika-bijałahičnych asablivaściaŭ roznych varyjantaŭ niadrobnakletačnaha raku lohkich.
Kali pierajšoŭ na kiraŭnickuju pracu, to ad asabistaha apieravańnia daviałosia admovicca. Uładzimir Ściapanavič kazaŭ, što dźviuch apieracyj u miesiac mała, kab trymać formu.
U intervju «Viačerniamu Minsku» raskazvaŭ aniekdatyčnuju historyju sa svajoj praktyki: «Nie zabudu, jak pryjazdžaŭ da mianie paśla apieracyi na lohkich viaskoviec, prasiŭ napisać daviedku, što jon nie zarazny dla chatnich ptušak. Žonka niebaraku zapiliła: jon kašlaje, plujecca, a ŭ haspadarcy… kury dochnuć. My spačatku paśmiajalisia, pakul nie zrazumieli: kali hetuju daviedku nie damo, spakojnaha žyćcia mužčynu nie budzie», — śmiajaŭsia Karanik.
Jon maje svaju staronku ŭ sacyjalnaj sietcy fejsbuk, ale zusim tam nie aktyŭničaje. U siabrach u asnoŭnym kalehi-daktary.
Ministr karanavirusnaha času
Za hod pracy na pasadzie ministra achovy zdaroŭja Uładzimir Karanik, viadoma, zapomnicca tym, što na jaho kadencyju pryjšłasia pandemija karanavirusa. Pačynałasia ŭsio dla ministerstva dastakova adkryta. Jano apieratyŭna i ŭsiebakova aśviatlała prablemu. Pra pieršyja vypadki zachvarovańnia na COVID-19 paviedamlałasia na terminovych pres-kanfierencyjach, u jakich udzielničaŭ sam Karanik. Ministerstva dla chutčejšaha infarmavańnia hramadzian zaviała telehram-kanał.
Ale paśla taho, jak za spravu ŭziaŭsia kiraŭnik krainy Alaksandr Łukašenka, pravioŭšy paru naradaŭ z daktarami, pazicyja imhnienna źmianiłasia. Ministr i jahonyja namieśniki zakrylisia ad presy, ab kolkaści chvorych, to ŭvohule nie paviedamlali, to paviedamlali ŭ formie takich rebusaŭ, kab razhadać jakija treba byŭ čas. Viadoma, usio heta nie duža dobra adbiłasia na imidžy ministerstva i asabista Karanika. Biełaruś, mabyć, była adzinaj krainaj u śviecie, dzie kiraŭniki śfiery achovy zdaroŭja miesiacami nie ładzili pres-kanfierencyj ab situacyi z karanavirusam.
Viadoma, što ŭ takoj situacyi mnohija ludzi ličyli, što ministerstva moža nie prosta nie dahavorvać praŭdu ab realnym stanie rečaŭ, ale i chłusić.
Kali pačalisia pratesty paśla prezidenckich vybaraŭ, to zapratestavali i ŭračy. Ministr Karanik asabista vychodziŭ da ich, ale naładzić kanstruktyŭny dyjałoh nie atrymałasia. Apošni raz jon źjaviŭsia pierad ludźmi na hetym tydni na hanku Ministerstva, jamu kryčali «Hańba» i «Sychodź». Karanik admoviŭsia ŭziać miehafon, kab parazmaŭlać ź ludźmi, a potym uvohule źbieh ad demanstrantaŭ.
Kamientary