Švied jak pierajemnik? Čamu mienavita kiraŭnik Hienprakuratury ciapier u favory? Voś mierkavańni
Na niadaŭniaj naradzie Łukašenka zładziŭ kiraŭniku Ministerstva ŭnutranych spraŭ Kubrakovu publičnuju vyvałačku: «Zabylisia, što było ŭ 2020 hodzie? Raźbiaryciesia sa svaimi padnačalenymi!» Taksama było abvieščana pra ŭzmacnieńnie roli prakuratury i «inšych orhanaŭ». Što heta było? Čamu jastrab Kubrakoŭ užo niedastatkova jastrab? Čamu mienavita Hienprakuratura i jaje kiraŭnik Švied ciapier u favory? Svaimi mierkavańniami dzielacca palityk Pavieł Łatuška i analityk Arciom Šrajbman.
Kiraŭnik Narodnaha antykryzisnaha ŭpraŭleńnia Pavieł Łatuška miarkuje, što Biełaruś ciapier čakajuć jašče bolš mocnyja represii.
«U nas jašče da hetaj narady byli źviestki z dastatkova nadziejnych krynic, što apošnim časam nad Kubrakovym źbirajucca chmary. I Łukašenka nie vyklučaje mahčymaści źniać Kubrakova z pasady ministra ŭnutranych spraŭ. U suviazi z hetym navat nazyvałasia proźvišča Karpiankova.
Što nie tak z Kubrakovym? U Biełarusi pratesnaja aktyŭnaść praciahvajecca, navat padčas znachodžańnia rasijskich vojskaŭ.
Pravodziacca dyviersii, ludzi vychodziać na akcyi, pracujuć pa-raniejšamu kibierpartyzany. Usio heta pakazvaje, što siłaviki da kanca nie kantralujuć situacyju, adpaviedna ŭźnikaje strach, što pratesty pry spryjalnych umovach mohuć stać bolš aktyŭnymi. A heta dla Łukašenki niedapuščalna: zaraz jon musić ža pakazvać Pucinu dva hałoŭnyja momanty: što całkam łajalny Rasii i što całkam kantraluje situacyju ŭ Biełarusi. Kali choć adzin z faktaraŭ nie spracoŭvaje, Pucin moža zadumacca pra zamienu Łukašenki.
I paśla hetaj narady treba adznačyć, što Łukašenka sapraŭdy vielmi krytyčna stavicca da Kubrakova, jak i da ŭsioj siłavoj sistemy ŭ pryncypie. Na hetaj naradzie my ŭbačyli, što Łukašenka daje mocny sihnał Šviedu: Hienprakuratura siońnia moža kantralavać lubuju siłavuju strukturu. I značna toje, što hetuju funkcyju addali nie KDB i Ciercielu, a mienavita Šviedu.
Taksama važny momant: na naradzie prysutničali «maładyja» pradstaŭniki siłavoha błoku, pałkoŭniki i navat padpałkoŭniki, što nietypova», — adznačaje Łatuška.
«Tut treba nie zabyvać pra mocnaje rasijskaje łobi ŭ biełaruskim siłavym błoku. Hienierał Valfovič — heta asoba ŭpłyvu Kramla,
jon vielmi aktyŭna kamunikuje z dyrektaram FSB Patrušavym, — adznačaje Łatuška inšy važny dla razumieńnia niuans. — Valfoviču dapamahaje namieśnik Pavieł Muraviejka, jany razam pracavali ŭ Hienštabie i ciapier Valfovič pryciahnuŭ jaho za saboju ŭ Radu biaśpieki. Asobaj, jakaja taksama pradstaŭlaje intaresy «ruskaha śvietu» źjaŭlajecca Karpiankoŭ, jaki kaliści pracavaŭ u Słužbie biaśpieki Łukašenki, adkul byŭ zvolnieny ź niehatyvam, rašeńnie ab jaho zvalnieńni prymałasia na ŭzroŭni samoha Łukašenki. Karpiankoŭ apošnim časam pašyraje svoj upłyŭ u MUS, prasunuŭ svajho čałavieka — Biedunkieviča — na pasadu adnaho z kiraŭnikoŭ HUBAZiK.
Taksama pa słovach Łukašenki bačna, što jon maje infarmacyju ab nastrojach — a ludzi niezadavolenyja, pryčym jak u hramadstvie, tak i ŭ siłavym błoku.
Ja mieŭ razmovu z byłym vysokapastaŭlenym kiraŭnikom ź biełaruskaj sistemy, jon kazaŭ, što navat niekatoryja hienierały KDB krytykujuć siońniašniuju palityku Łukašenki. I kali takaja infarmacyja jość u nas, to, biezumoŭna, jana jość i ŭ samoha Łukašenki. Sistemnaha supracivu jamu moža i niama, ale nastroi sapraŭdy nie samyja radasnyja.
Udzieł u vajnie padryvaje patencyjnuju stabilnaść i moža pryvieści da źmienaŭ va ŭładzie — heta chvaluje siłavikoŭ. Bo pačynajucca dumki: a što ž tady budzie ź imi?» — adznačaje Łatuška.
Jašče važny momant: na naradzie prahučali słovy Łukašenki pra małuju vykryvalnaść pa ekstremisckich artykułach.
«Sistema sama prydumvaje hetyja artykuły, ale voś nie chapaje pakarańniaŭ. I toje, što my ŭbačyli na nastupny dzień paśla narady — masavyja zatrymańni niezaležnych prafsajuźnikaŭ — heta jakraz adkaz siłavikoŭ Łukašenku. Jany takim čynam pakazvajuć: my pracujem, my aktyŭnyja, budziem karać i karać. Tamu nas čakaje «reniesans represij»,
svaimi słovami na naradzie Łukašenka faktyčna prastymulavaŭ novuju chvalu pieratrusaŭ i zatrymańniaŭ».
Što tyčycca Švieda jak novaha favaryta i mahčymaha pierajemnika, to Pavieł Łatuška takuju viersiju vyklučaje.
Čytajcie taksama: «Čakajem bolš surjoznych krokaŭ». Krynicy ŭ dypkorpusie pra list Makieja
«Łukašenka nikoha nie pastavić pierajemnikam, ja nie vieru, što jon kaliści sam syjdzie z pasady i pasadzić u svajo kresła inšaha. Bo strata kantrolu aŭtamatyčna pryviadzie da taho, što Łukašenku pryjdziecca ŭciakać z krainy. Tamu ja baču tolki dva varyjanty źmieny ŭłady: heta robić Rasija (što nie adpaviadaje intaresam biełarusaŭ) albo heta robiać sami biełarusy», — razvažaje palityk.
«Švied adzin z dvuch-troch siłavikoŭ, jakija ŭsimi svaimi dziejańniami demanstrujuć, što hatovyja represavać navat bolš narodu, čym ad ich patrabujuć»
Palityčny analityk Arciom Šrajbman nie maje insajdaŭ nakont pryčyn i vynikaŭ narady i abmiažoŭvajecca nazirańniami:
«Tłumačeńni mahčymyja samyja roznyja: moža być Łukašenka atrymlivaŭ paviedamleńni ab niedastatkovaj łajalnaści niekatorych siłavikoŭ, naprykład, u Śledčym kamitecie. Mahčyma, jon niezadavoleny tym, što zakryvaŭsia bolšy pracent spraŭ, čym jamu b chaciełasia… My ž možam bačyć tolki tyja spravy, jakija zaviedzienyja — a kali prakuratura dasyłała ŭ SK, umoŭna kažučy, trysta zdymkaŭ, a spravy zaviali tolki pa sotni ź ich?
Moža i MUS ciapier padajecca niedastatkova aktyŭnym u spravie represij?
Tłumačeńniaŭ moža być šmat i my nie majem dakładnych kryteraŭ i indykataraŭ, kab vyznačyć, jakoje z hetych tłumačeńniaŭ bolš vierahodnaje. Pakul nie adbuducca źmieny, naŭprost źviazanyja z vynikami hetaj narady, kazać štości kankretnaje vielmi rana.
Tamu skazać dakładna, chto tam i čym niezadavoleny, vielmi ciažka. Ale jasna, što jość takija siłaviki, chto ŭziaŭsia za represii z entuzijazmam jašče paŭtara hoda tamu, i tyja, chto niedastatkova entuzijazm prajaŭlaje.
Ź siońniašniaj liniejki siłavikoŭ Švied adzin z dvuch-troch, jakija ŭsimi svaimi dziejańniami demanstrujuć, što całkam i biez sumnievaŭ hatovyja represavać navat bolš narodu, čym ad ich patrabujuć. Dva inšych, napeŭna, Karpiankoŭ i Cierciel.
Vyznačyć favaryta mnie ciažka, usio ž Kačanava čaściej sustrakajecca z Łukašenkam i dapuščanaja bližej, tamu ž Šejmanu Łukašenka vidavočna daviaraje nie mienš. Tamu tut mierać hety favarytyzm ciažka. Ale kali Łukašenka na naradzie kazaŭ, što ciapier «Hienprakuratura budzie sačyć», to naturalna, što Šviedu jon ciapier daviaraje bolš, čym niekatorym siłavikam. Tamu, napeŭna, Švied i byŭ pryznačany zamiest mienš aktyŭnaha Kaniuka, i pakul Łukašenka nie rasčaravaŭsia ŭ hetym pryznačeńni.
Ale my ž razumiejem, što heta ŭsio — nie viečnaje. Siońnia Švied u favory, zaŭtra viecier źmienicca i jaho represiŭny aktyvizm moža bolš nie być aktyvam. Byvajuć momanty, kali takimi voś «jastrabami» treba achviaravać dziela inšych pracesaŭ.
Tamu ja b nie rabiŭ pakul daloka idučych palityčnych vysnovaŭ nakont Švieda. Bo palityčnaja rola takich ludziej budzie bačnaja tady, kali ŭ krainu vierniecca palityka, pakul ža jany ŭsie funkcyjaniery pad Łukašenkam. I pakul Łukašenka nie sychodzić sa sceny, usio moža źmianicca ŭ luby momant. Pakul ža my bačym, što Švied na viaršyni hetaj represiŭnaj płyni i, miarkuju, heta naturalna, bo Hienprakuratura apošni hod jakraz zajmajecca hetymi spravami ab hienacydzie biełarusaŭ, raskopkami, pryznańniem usich terarystami i hetak dalej vielmi aktyŭnaja i inicyjatyŭnaja, prynamsi ŭ paraŭnańni sa Śledčym kamitetam.
Što tyčycca pierajemnika Łukašenki, to ja nie baču zaraz mahčymaści zdahadacca na kaho Łukašenka pastavić. Heta, samo saboju, nie budzie libierał, ale ja b nie śpiašaŭsia kazać, što ŭ zanadta inicyjatyŭnych siłavikoŭ budzie bolš šancaŭ trapić u pierajemniki. Bo Łukašenku najpierš budzie patrebny łajalny, pasłuchmiany i kantralavany pierajemnik, a čałaviek z notkami palityčnych ambicyj, aktyŭny, taksama ž budzie ŭsprymacca nadziejnym nie na 100%».
Žycharcy Mahilova pahražajuć kryminałkaj za toje, što źniała ranišniuju čarhu ŭ rehistraturu3
Kamientary