Nie paśpieli ŭ Hancavičach pastavić da abłasnych «Dažynak» bietonnuju skulpturu zubra, jak jaje daviałosia ŭžo i restaŭravać. Bo na bietonnuju žyviolinu, jak piša «Hancavicki čas», «z kamianiami i pałkami, jak u dahistaryčnyja časy padčas palavańnia», nakinulisia miascovyja dzieci.
Jak tolki novaja instalacyja 18 žniŭnia źjaviłasia na pjedestale, to jana pryciahnuła ŭvahu dziaciej. Zubra tut ža ablapili z usich bakoŭ. Chtości fatahrafavaŭsia, chtości sprabavaŭ zaleźci na śpinu.
Inšyja ž vyrašyli papalavać na bietonnaha źviera i nakinulisia na jaho z kamianiami i pałkami, sprabujučy na tryvałaść. Pavalić nie pavalili, ale «škuru papsavali».
«Ja bačyŭ, jak adzin padšyvaniec zalez i stuknuŭ zubra kamieniem pa rohu. Ale roh nie złamaŭsia. Na jaho nakryčali, jon vykinuŭ kamień i ŭciok», — raskazaŭ adzin z chłopcaŭ, jaki hulaŭ u dvary pobač ź instalacyjaj.
Nastupstvy palavańnia na zubra daviałosia likvidavać mastakam-afarmicielam siektara kultury rajvykankama. U paniadziełak z ranicy jany pryjšli na vulicu Zasłonava, dzie staić skulptura, kab padłatać i pafarbavać paškodžańni na instalacyi.
Kopija viadomaj hihanckaj skulptury zubra, ustalavanaj la trasy M1 na miažy Bresckaj i Minskaj abłaściej, źjaviłasia na hancavickaj vulicy Zasłonava. Jaje padrychtavali da abłasnych «Dažynak», jakija zapłanavanyja ŭ rajonie na 9 vieraśnia.
U adroźnieńnie ad mietaličnaha aryhinała, hancavicki zubr vyrableny ź bietonu i važyć ažno 10 ton. Vyšynioj jon u try mietry, a ŭ daŭžyniu dasiahaje čatyroch mietraŭ.
Ustalavanuju na pjedestał instalacyju pafarbavali (spatrebiłasia kala 20 ł farby ciomna-karyčnievaha i čyrvona-karyčnievaha koleraŭ). Ale na hetym pracy ź instalacyjaj zubra nie skončanyja — kamunalnikam treba budzie jašče ŭparadkavać terytoryju vakoł jaje.
Łukašenka choča, kab kiraŭniki rajvykankamaŭ pryznačali i dyrektaraŭ pryvatnych struktur13
Kamientary