Rajonka ŭ Małarycie praviała apytanku haradžan nakont Chełaŭina. Siarod apytanych akazalisia ideołah, śviatar, zavuč himnazii
«Vypadkovy žychar», śviatar pravasłaŭnaj carkvy ŭ Małarycie Viktar Palaciła adrazu adznačyŭ, što «RPC zhadvańnie Chełaŭina nie ŭchvalaje», bo maje svoj Dzień usich śviatych.
Napiaredadni Chełaŭina małaryckaja rajonnaja hazieta «Hołas času» vyrašyła pacikavicca ŭ miascovych žycharoŭ pra ich staŭleńnie da hetaha śviatkavańnia. Siarod tych, kaho apytvali, vypadkovych ludziej čamuści nie akazałasia, zaŭvažyła Biełaruskaja asacyjacyja žurnalistaŭ.
Pra Chełaŭin vykazałasia, u pryvatnaści, staršy inśpiektar adździeła ideałahičnaj raboty i pa spravach moładzi Małaryckaha rajvykankama Kłaŭdzija Bujan. Pavodle jaje słoŭ, hety Dzień usich śviatych nie maje nijakaha dačynieńnia da biełaruskaj nacyjanalnaj kulturnaj i duchoŭnaj tradycyi.
«Zakanadaŭčaja baza našaj dziaržavy zamacoŭvaje pryjarytet tradycyjnych biełaruskich kaštoŭnaściaŭ, nieadjemnaj častkaj jakich źjaŭlajucca kaštoŭnaści chryścijanskaj kultury, marali i maralnaści. Kalady, Radaŭnica, Vadochryšča, Vialikdzień, 9 Maja, Novy hod i inšyja — heta naša historyja, jakuju nieabchodna bieražliva zachoŭvać i pieradavać maładomu pakaleńniu», — adnačaje małarycki ideołah.
Pavodle jaje słoŭ, Chełaŭin śviatkujuć u Biełarusi tolki tyja, chto «bačyć u zachodnim śviecie etałon usiaho». A heta nibyta viadzie da taho, što «my nie tolki hublajem samapavahu, ale i navučylisia hrebavać ułasnaj kulturaj i navat vieraj, stvaryli ŭłasny kompleks niepaŭnavartasnaści ŭ imknieńni da jeŭrapiejskaj cyvilizacyi, jakaja ŭ apošni čas usio bolš i bolš skočvajecca da pieršabytnaha amaralnaha byćcia».
Jašče adnym «hołasam» z naroda, što vykazałasia ŭ dziaržaŭnaj haziecie na temu Chełaŭina, była namieśnica dyrektara pa vychavaŭčaj pracy Małaryckaj rajonnaj himnazii Natalla Asipuk. Jana pierakananaja, što «navat kali ludzi zusim ničoha nie ŭkładajuć u Chełoŭin, jon moža być niebiaśpiečny tym, što adbyvajecca skažeńnie tradycyjnaha ŭspryniaćcia dabra i zła».
Piedahoh zaznačyła, što hetaje śviata «źjaŭlajecca srodkam dehumanizacyi i demanizacyi dziciačaj śviadomaści, uvodzić modu na atrybutyku i adzieńnie z vyjavaj śmierci, razbureńnia, dysharmonii, paetyzuje žorstkaść». Kaža, što heta nie minie biasśledna ni dla psichičnaha stanu dziaciej, ni dla asabistaha raźvićcia.
«Vypadkovym žycharom» dla apytanki staŭ i śviatar pravasłaŭnaj carkvy ŭ Małarycie Viktar Palaciła. Jon adrazu adznačyŭ, što «RPC zhadvańnie Chełaŭina nie ŭchvalaje», bo maje svoj Dzień usich śviatych.
«Chełaŭin — heta sproba pasiabravać ź niačystaj siłaj. Heta vitok akultyzmu. Jaho sprytna vykarystoŭvaje djabał, usialajučy ludziam, što heta cudoŭnaje, biaskryŭdnaje mierapryjemstva, na jakim prosta viesieła i cikava, — kaža pravasłaŭny śviatar. — Kali baćki apranajuć svajo dzicia va ŭbory demanaŭ, vampiraŭ, viadźmarak dy inšaj niečyści, to jany vychoŭvajuć supiernikaŭ dabra, nanosiać škodu junaj dušy… Što ž dzivicca potym: adkul u dziaciej stolki žorstkaści ŭ stasunkach adno z adnym, u adnosinach da žyvioł i naohuł da pryrody».
Inšych mierkavańniaŭ ludziej z Małaryty nakont śviatkavańnia Chełaŭina miascovaja dziaržaŭnaja hazieta nie vykłała, tamu ŭ čytačoŭ moža skłaścisia ŭražańnie, što sapraŭdy heta śviata niasie sucelny niehatyŭ i maje vyklučna admoŭnyja rysy.
Kamientary