«Vam tut u Varšavie dobra siadzieć na telebačańni!» Jak u efiry Biełsata pasvarylisia Rymašeŭski i viadučy Padsasonny
Što pasłužyła pradmietam sprečki?
U efiry Biełsata abmiarkoŭvałasia pytańnie vybaraŭ u Kaardynacyjnuju radu treciaha sklikańnia. Siarod zaprošanych byŭ dziejsny siabra Rady Vital Rymašeŭski.
Rymašeŭski raskazaŭ pra toje, što źbirajecca ŭdzielničać u vybarach i adznačyŭ, što hałoŭnaj metaj pracy jaho razam z kamandaj stanie łozunh «Nie — žaleznaj zasłonie pamiž Biełaruśsiu i cyvilizavanym śvietam». Heta adznačaje «mahčymaść vučycca, vandravać, pracavać, vieści biźnies u Jeŭrapiejskim Źviazie dla prostych biełarusaŭ».
Pa słovach palityka, siońnia 90% sankcyj dziejničaje suprać prostych biełarusaŭ.
«Ciahnikami, jakija nie chodziać, Łukašenka nie jeździć. Samalotami, što nie latajuć, Łukašenka nie lataje. Ad hetaha pakutujuć biełarusy», — skazaŭ Rymašeŭski i zaŭvažyŭ, što sankcyi pavinny ŭvodzicca i dziejničać suprać biełaruskaha režymu i tych ludziej, jakija ździajśniali złačynstvy.
Ale siońnia sankcyi nie dziejničajuć, i pryčyna hetaha, na pohlad Rymašeŭskaha, u tym, što «biełaruskija palityki zajmajucca papulizmam, havoračy pra sankcyi i padtrymlivajučy tyja sankcyi, jakija ŭvodziacca suprać prostych biełarusaŭ».
Palityk zaŭvažyŭ, što za apošnija dva hady inviestycyi jeŭrapiejskich krain u Biełaruś pavialičylisia.
«I hrošy za abychod sankcyj taksama pavialičylisia. Heta ž nie Łatuška handluje z Łukašenkam i nie Cichanoŭskaja. A handlujuć zachodnija palityki i dazvalajuć heta rabić», — dadaŭ Padsasonny.
U hety momant Rymašeŭski spytaŭ u Padsasonnaha: «A vy, chiba, suprać sankcyj?»
«Ja za toje, kab hetyja sankcyi zapracavali», — adkazaŭ viadučy i pacikaviŭsia, jak Rymašeŭski źbirajecca hetaha dasiahnuć.
«Adčynić pamiežnyja pierachody dla biełaruskich hramadzian. Źmienšyć kolkaść admovaŭ u vizach, jakija, naprykład, vydaje polskaje konsulstva. Adnavić turystyčnyja vizy dla prostych biełarusaŭ, jakija nie ŭdzielničali ŭ represijach», — patłumačyŭ Rymašeŭski.
«A što pieraškadžała Vam za čatyry hady heta zrabić? Pajści ŭ polskaje Ministerstva zamiežnych spraŭ, pajechać u Litvu», — pacikaviŭsia Padsasonny.
Rymašeŭski zapeŭniŭ, što jany heta rabili, ale dla dasiahnieńnia mety nie chapaje svaich siłaŭ. «Vielmi šmat hałasoŭ, jakija padtrymlivajucca časam biełaruskimi niezaležnymi ŚMI. Jakija kažuć, što biełarusaŭ treba izalavać i chaj jany tam zrynajuć Łukašenku. Pavyjazdžali ŭ Polšču».
«Heta nie moj hołas», — zaŭvažyŭ Padsasonny.
Rymašeŭski jamu zapiarečyŭ: «Čamu nie vaš? Vy siońnia de-fakta kažacie, što vystupajecie za sankcyi suprać prostych biełarusaŭ. Vam tut u Varšavie dobra siadzieć na biełaruskim telebačańni i vystupać za toje, kab prostyja biełarusy siudy nie pryjazdžali».
«Taksama, jak i vam. Biełarusy siudy pryjazdžajuć. Nie manipulujcie, kali łaska. Nie, spadar Vital. Manipulacyjam kažu — nie. I na hetym staŭlu kropku», — paryravaŭ Padsasonny.
«Heta Vy manipulujecie. U minuły raz vy naŭmysna abvinavacili kiraŭnictva Kaardynacyjnaj rady, što jany atrymlivajuć hrošy. Skažycie, adkul u Vas takija źviestki?», — praciahnuŭ Rymašeŭski.
«Pastavim na hetym kropku. Idzicie ŭ polski sud. I kali vy dakažacie hetuju vinu, to tady my budziem z vami razmaŭlać. A ja vybačusia ŭ efiry», — adkazaŭ Padsasonny.
«Ja vas vielmi zaklikaju pierastać hańbić Kaardynacyjnuju radu — adziny orhan, jaki siońnia prapanuje biełarusam abjadnoŭvacca», — skazaŭ Rymašeŭski.
Na heta Padsasonny adkazaŭ, što nichto tak nie hańbić Kaardynacyjnuju radu, jak jana sama. «Spadziajusia, što ŭ novym składzie nie budzie nijakaj hańby, skandałaŭ, a buduć praktyčnyja rašeńni. A biełarusy pajeduć, atrymajuć vizy, i sankcyi buduć pracavać suprać režymu».
«Nu kali Vy nie prałabirujecie», — nie supakoiŭsia Rymašeŭski.
«Ja nijakim łobinham nie zajmajusia», — skončyŭ razmovu Padsasonny.
Kamientary
Ramyšievskoho hnać nazad u Biełaruś
Dyk a ŭ čym prablema, panie Rymašeŭski? Možna adkazać na niekalki prostych pytańniaŭ. Čaho dasiahnuła Kaardynacyjnaja rada za čatyry ažno hady svajoj kipučaj dziejnaści? (Mienavita «dasiahnuła», a nie «prapanavała», «pastaviła prablemu» i h.d.) Druhoje pytańnie. Jak u składzie Kaardynacyjnaj rady apynulisia zusim nikomu nieviadomyja ludzi nakštałt «pradstaŭnika dyjaspary Adžaryi», «pradstaŭnika českaha studenctva Paršankova» i h.d.? Chto ŭsie hetyja ludzi, kaho jany pradstaŭlajuć i chto im davaŭ mandat pradstaŭlać biełarusaŭ ciaham ažno čatyroch hadoŭ? Čamu mienavita Adžaryja i českaje studenctva, a nie, naprykład, Kipr i litoŭskaje studenctva? Ci jašče, naprykład, pytańnie. Jak by pan Rymašeŭski moh by patłumačyć fakt, što jaho dobryja znajomyja z Kaardynacyjnaj rady ślozna skardziacca na toje, što jany atrymlivajuć usiaho tolki čatyrysta eŭra stypendyi (realnaje interviju na Ŭnecie, jakoje spadarstva moža sabie vyhuhlić), a potym hetyja ž znajomyja cełaje leta latajuć samalotami z Prahi ŭ Varšavu na vašyja pastajannyja sustrečy? Pytańni absalutna prostyja, navadziačyja amal što... Za čatyry hady pan Rymašeŭski moh by daŭno ŭžo adkazać na hetyja i padobnyja pytańni (hetyja ja pryvioŭ čysta dla prykładu, pieršaje što ŭ hałavu pryjšło, tak što heta tolki vierchavina ajsberhu).