Na naradzie Alaksandr Łukašenka aburyŭsia tym, što ŭ kramach manipulujuć z cenami. «Rasčlanili dochłuju kurycu, upichnuli ŭ polietylenavy pakiet — novy tavar!» — hnieŭna adčytvaŭ jon čynoŭnikaŭ na kamieru.
Što za pradukt pasadziŭ Łukašenku na kania?
Niadaŭna rezanansnym staŭ rolik u tyktoku, dzie žančyna chacieła nabyć tušku kuraniaci, ale tak i nie znajšła ŭ kramie cełuju — tolki raździełanyja. «Paŭtuški» — nazyvajecca novy pradukt.
«Pradaŭščyca mnie adkazała: «Kali cełaja kuryca, heta ličycca sacyjalna značnym tavaram, i na jaho cana nižejšaja. Nam ciapier usie ptuškafabryki dasyłajuć na raździełku ŭ takim vyhladzie», — padzialiłasia žančyna ŭ tyktoku.
«Uviali sacyjalna značnyja tavary, ale ptuškafabryki znajšli vyjście», — aburajecca žančyna.
Na ptuškafabrycy «Družba» raskazvali, što cełaja tuška źniataja z vytvorčaści, tamu što jaje vypuskać ekanamična niavyhadna, pisała «Zierkała». U adździele zbytu, kudy zvaniła adna z pakupnic, adznačali, što liniju vyrašyli całkam pierabudavać pad paŭtuški. Na fabrycy nie bačać sensu viartacca da vytvorčaści cełaj tuški.
«My sielskahaspadarčaje pradpryjemstva, nam ciažka vyžyvać. Na hetaj roźnicy my ničoha nie zarablajem, jak, moža być, chtości dumaje i tak padaje. U nas šmat vydatkaŭ na karmleńnie, vieterynarnyja preparaty, jany vielmi padaraželi i nam treba chacia b ich pakryvać», — pryvodziła «Zierkała» słovy adździeła zbytu fabryki.
Kamientary