«Sam prapanavaŭ joj vyjści na Hannu Siałuk». Palitviazień raskazaŭ pra svaju byłuju žonku — śpiavačku ź milicejskimi pahonami

Były ŭładalnik ivent-ahienctva i palitviazień Siarhiej Huń raniej byŭ žanaty z praŭładnaj śpiavačkaj, supracoŭnicaj milicyi Hańnie Błahavaj. Hetu historyju jon raskazaŭ u novym vypusku jutub-kanała «ČiestnOK-LIVE».

Hanna Błahava pracavała salistkaj u teatry pieśni Iryny Darafiejevaj, u nacyjanalnym arkiestry pad kiravańniem Finbierha i vučyłasia ŭ Biełaruskim dziaržaŭnym univiersitecie kultury. Udzielničała ŭ konkursach «Słavianski bazar», «Jeŭrafest», «Novaja Chvala».

Paźniej jana stała salistkaj arkiestra HUUS Minharvykankama. U 2015 hodzie žančyna navat trapiła na konkurs «Hołas» va Ukrainie. Ale ŭ peŭny momant sama admoviłasia ad dalejšaha ŭdziełu ŭ spabornictvie.

«Jana supracoŭnica pry pahonach. Niekatory čas joj davali ź ciažkaściu dazvoły jeździć tudy. A potym pryjšoŭ momant, kali skazali «nie».

Ja kazaŭ joj: «Kidaj hetu pracu, navošta jana tabie patrebna, hety arkiestr? Try kapiejki tabie tam płaciać. Biessensoŭnaje marnavańnie času, a tut ty možaš narmalna prasunucca. Ty budzieš zarablać zusim inšyja hrošy», — kamientuje tyja padziei mužčyna.

Pa słovach Siarhieja, Hanna doŭha dumała i ŭ vyniku zrabiła vybar na karyść milicejskaha arkiestra.

«Mnie hałoŭnaje było, kab joj było dobra. (…) Ja padtrymaŭ jaje. (…) Hanna taki emacyjny čałaviek. Jana baicca vyklikaŭ u žyćci. Tamu jana vybrała toje, dzie jość stabilnaść», — raskazvaje Siarhiej.

Šlach da słavy (ci da Hanny Siałuk)

Mužčyna zhadvaje, što chacieŭ dapamahčy stać žoncy bolš papularnaj.

«Taki talenavity hołas treba pakazvać, kab ludzi atrymlivali asałodu ad jaho. Tych hrošaj, jakija dla hetaha treba, nie było, i suviaziej taksama. Tamu ŭ jaje doŭha nie atrymlivałasia heta ŭsio zrabić».

U niejki momant Siarhiej źviarnuŭ uvahu žonki na aŭtara tekstaŭ piesień Hannu Siałuk — niaviestku Łukašenki.

«Ja nie pamiataju, u jakim hodzie heta było. (…) Ja chacieŭ, kab jaje karjera išła ŭ rost. (…) Ja naziraŭ pastajanna za śfieraj estrady. Hladžu, čarhovaja premija niejkaja naša biełaruskaja i znoŭ na hetaj premii pieramahaje niejkaja nieviadomaja mnie paetesa, jakaja piša teksty. Ja pasłuchaŭ hetyja pieśni. (…)

Ja ŭ Hanny pytajusia, chto heta. Jana raskazała, što heta za čałaviek. Ja kažu: «Davaj. Vychodź na jaje, šukaj, praz kaho možna na jaje vyjści. Damoŭsia, kab jana napisała tabie tekst. I budzieš pieramahać niedzie. Davaj pasprabujem». Jana heta zrabiła. Ale praź niekalki hadoŭ».

Ciapier Hanna Błahava stała zorkaj biełaruskaj estrady, pieramožcaj «Pieśni hoda» ź pieśniaj, napisanaj na słovy Hanny Siałuk. Razam jany napisali i «Himn minskaj milicyi».

Jak u źniavoleńni słuchaŭ pieśni žonki

Para raźviałasia jašče da pratestaŭ 2020 hoda, u jakich Siarhiej udzielničaŭ. Paźniej jon byŭ zatrymany i atrymaŭ 2,5 hoda pazbaŭleńnia voli. Termin adbyvaŭ u kałonii «Vićba».

U kałonii Siarhiej dastatkova šmat času pravioŭ u štrafnym izalatary i pamiaškańni kamiernaha typu (PKT). Mužčyna zhadvaje:

«Ja siadzieŭ u PKT, niedzie ŭdalečyni hrała radyjo, i ja pačuŭ jaje hołas. (…) Heta moj rodny hołas, možna skazać. Ja ž kachaŭ kaliści čałavieka z hetym hołasam. (…) Ja prysłuchaŭsia i razumieju, što hołas majoj byłoj žonki. Paśla hetaha ja adčuŭ cikaŭnaść. Padyšoŭ da dźviarej, prystaviŭ vucha da ščylinki, kab lepš čuć. Mnie było cikava pasłuchać jaje pieśniu z prafiesijnaha boku. (…)

Ja z zachapleńniem słuchaŭ jaje pieśni. I chłopcy ŭ ŠIZA, PKT usie viedali, kali śpiavaje maja byłaja, tamu što ja viesieła kryčaŭ na ŭvieś kalidor, što maja byłaja śpiavaje».

Siarhiej śćviardžaje, što nie byŭ ździŭleny, pačuŭšy pieśni svajoj žonki pa radyjo. «Ja čytaŭ u hazietach pra jaje artykuły. Ja viedaŭ, što ŭ jaje karjera pajšła ŭvierch prosta šalonymi tempami paśla 2020 hoda. I ja razumieŭ, z kim jana pracuje, jakija ŭ jaje suviazi. Tamu heta było ŭ niejkaj stupieni čakana».

Pavialičyć

Jak ciapier stavicca da byłoj žonki

Mužčyna raskazvaje, što paśla vychadu na svabodu jamu było cikava bolš daviedacca pra toje, čym zajmajecca jaho byłaja žonka. Pry hetym, pa jaho słovach, jon nie adčuvaje da jaje nijakaha niehatyvu:

«Pry roznaści našych mierkavańniaŭ i pohladaŭ ja rady za jaje, tamu što ŭ jaje ciapier u tvorčym płanie idzie ŭźlot. Tak, heta na niehatyŭnaj hlebie niejkaj. Ale ja zaŭsiody kłapaciŭsia pra toje, kab joj było kamfortna i kab jana jak žančyna siabie ŭmacoŭvała. A heta jaje ŭmacoŭvaje. Jana stanovicca bolš žanockaj. Ja sam heta baču. Mianie heta raduje».

Adnosna taho, što jaho byłaja žonka ciapier całkam znachodzicca na baku biełaruskaha režymu, Siarhiej zaŭvažaje:

«Hanna prosta lohka paddajecca ŭnušeńniu. Takich ludziej vielmi časta ŭ siekty zavablivajuć. U adroźnieńnie ad usiaho astatniaha ź joj u mianie niama dysanansu, što jana na tym baku, i pryčym nastolki kardynalna my razyšlisia ŭ roznyja baki. Tak skłałasia».

Siarhiej raskazvaje, što z 2020-ha ni razu nie razmaŭlaŭ sa svajoj byłoj žonkaj, ź jakoj maje supolnaje dzicia. Jon pryznajecca, što sprabavaŭ joj patelefanavać, ale žančyna nie adkazvała. Ale Siarhiej z razumieńniem da hetaha stavicca:

«Ja joj raniej zvaniŭ, ale jana sa mnoju nie razmaŭlaje, nie adkazvaje. Tym bolš u situacyi, dzie ciapier jana i dzie ciapier ja. Naturalna, jana ŭ pryncypie nijak nie reahuje. I nie adreahuje».

• 3
• 2
• 1
• 10
• 1
• 1
• 2
• 0