«Siedziačy ŭ paryžskich kaviarniach, ja časta ŭspaminaju minskich barysta». Biełarusy raskazali, čym naša hramadskaje charčavańnie nie padobnaje da jeŭrapiejskaha
Vydańnie CityDog.io raspytała biełarusaŭ, čym naša hramadskaje charčavańnie adroźnivajecca ad jeŭrapiejskaha. Vyśvietliłasia, što ź minskimi kaviarniami ŭsio nie tak užo i drenna.
Ahata, 34 hady, Minsk: «U Jeŭropie mohuć dazvolić sabie być bolš raźniavolenymi i nie tak mocna pieražyvać pra servis»
«Kali paraŭnoŭvać hramadskaje charčavańnie za miažoj i ŭ Biełarusi, to adrazu možna skazać: u nas mienšaja raznastajnaść straŭ i kuchniaŭ. Napeŭna, davoli jarka pradstaŭlena tolki italjanskaja kultura i ježa.
U Jeŭropie ž u lubym horadzie, kudy b ty ni pryjechaŭ, zaŭsiody pobač z paraj łakalnych restaranaŭ buduć azijackija miescy, a jašče kaviarańki sa stravami ź inšych krain.
Što tyčycca servisu, to ŭ Jeŭropie, jak składvajecca ŭražańnie, im trochi plavać na ciabie. U mianie nie było niejkich niepryjemnych historyj, źviazanych z absłuhoŭvańniem u restaranach. Ale pieryjadyčna, siedziačy ŭ paryžskich kaviarniach, ja ŭspaminaju minskich barysta.
Adčuvańnie, što supracoŭniki hramadskaha charčavańnia ŭ tym ža Paryžy sami razumiejuć, nakolki heta turystyčny horad, tamu mohuć trochi naplavać na jakaść pasłuh.
Ja mahu zrazumieć aficyjantaŭ. Akramia mianie, adnoj turystki, da ich kožny dzień zachodziać sotni takich ža nieznajomcaŭ. Napeŭna, narmalna źlohku rassłabicca i stavicca da ŭsich nie tak užo pa-asablivamu, jak my pryvykli ŭ Minsku.
Toje ž samaje tyčycca i smaku ježy. Tak, u Jeŭropie smačna, a za francuzskija bułki ja i zusim hatovaja dušu pradać. Ale navat pa tym, jak usio pryhatavana, adčuvajecca, što miascovyja rabili asabliva nie napružvajučysia.
U Minsku ž, kali ty prychodziš u niejki restaran abo kaviarniu, lubyja, navat samyja prostyja, stravy buduć abo ź cikavaj padačaj, abo ź niejkaj niezvyčajnaj nazvaj. Našy chłopcy i dziaŭčaty zrobiać usio, kab ty pryjšoŭ da ich jašče raz.
Na moj pohlad, heta źviazana z tym, što ŭ Biełarusi ŭ pryncypie mienš ludziej pryvykli jeści nie doma, tamu roznyja ŭstanovy tak mocna trymajucca za svaich klijentaŭ. U Jeŭropie, naadvarot, abied u kaviarni — baza. Tamu jany i nie imknucca niejak vyłučacca: viedajuć, što da ich usio adno pryjduć».
Uładzisłaŭ, 40 hadoŭ, Minsk: «Roźnicy asabliva nie adčuvaju»
«Ja asabliva nie zaŭvažaju roźnicy va ŭstanovach. Za apošnija paŭhoda byŭ u Varšavie, Vilni, Rymie i Bierlinie. Adroźnieńniaŭ jeŭrapiejskaha hramadskaha charčavańnia ad minskaha asabliva nie adčuŭ. Chiba što za miažoj byli trochi dziŭnyja adčuvańni, tamu što ŭsio na inšaj movie, choć pa fakcie ŭsio praktyčna adnolkavaje.
Adzinaje, u Biełarusi piersanał bolš imkniecca dahadzić tabie dziela čajavych. U Jeŭropie ŭźnikaje adčuvańnie, što aficyjanty ŭžo stamilisia ad kolkaści naviedvalnikaŭ, tamu da ciabie im pieryjadyčna niama nijakaj spravy. Jany prosta vykonvajuć svaju pracu — i ŭsio.
U Minsku ž, kali ty prychodziš u kaviarniu, ciabie adrazu imknucca absłužyć pa najvyšejšym razradzie dziela čajavych.
U majoj apošniaj pajezdcy ŭ Italiju ja zvyčajna jeŭ u nie samych papularnych i turystyčnych miescach, ale tam ludzi byli prosta pryjaznymi pa zmoŭčańni. Tam nie było adčuvańnia, što mianie «ablizvajuć» dziela dadatkovaha zarobku. Voś hetaja jeŭrapiejskaja prastata vielmi pryciahvaje da siabie.
Ceny — tut pa-roznamu. Zvyčajna ŭ Jeŭropie, naprykład, u Vilni, ja abiedaju za 10—15 jeŭra. U minskich kaviarniach abiedziennaje mieniu budzie kaštavać tańniej, asabliva ŭličvajučy siońniašni kurs valuty. Zvyčajna ja addaju kala 25—30 rubloŭ za asnoŭnuju stravu ŭ kaviarni».
Nasta, 22 hady, Vilnia: «Ciapło, jakoje ludzi ŭ Biełarusi nie atrymlivajuć ad dziaržavy, jany imknucca sami davać na ŭzroŭni absłuhoŭvańnia»
«Mnie davoli składana paraŭnoŭvać, tamu što ŭ Biełarusi i ŭ Jeŭropie ja zvyčajna chadžu ŭ roznyja pa ŭzroŭni ŭstanovy. Kali ŭ Biełarusi ja časam byvaju ŭ davoli darahich restaranach, to za miažoj čaściej vybiraju praściejšyja kaviarańki.
U cełym adčuvańnie, što ŭ Biełarusi stanovicca mienš niejkich zabiahałavak. Zamiest hetaha łakalnyja miescy robiacca bolš sietkavymi. Jaskravy prykład — sietka kaviarniaŭ Paragraph. Pieršapačatkova jany adkrylisia ŭ Breście, a zatym źjavilisia ŭ jašče niekalkich haradach Biełarusi, u tym liku i ŭ Minsku.
U Biełarusi, na moj pohlad, dobryja ŭstanovy bolš dastupnyja šyrokamu kołu ludziej. U Jeŭropie ž vielmi vialiki vybar niejkich sumnieŭnych niedarahich kaviaraniek, jakija pa bolšaj častcy raźličanyja na turystaŭ. Servis i jakaść ježy tam buduć adpaviednymi. Zrazumieła, što ŭ darahich restaranach usio budzie na absalutna inšym uzroŭni, ale ich ty i nie paciahnieš pa srodkach, jak u Biełarusi.
Ja niadaŭna była ŭ Rymie i Paryžy, i mnie ničoha asabliva nie zapomniłasia z tych ustanoŭ, dzie ja była. Tam u standartnych miescach asabliva nie zahaniajucca nakont servisu abo padačy. Moža być, kaniešnie, ja niejak nie tak vybiraju miesca, ale ŭsiudy, dzie jeła, było «narmalna», nie bolš za toje. Ja navat asabliva ničoha nie fatahrafavała ŭ hetych kaviarniach, tamu što było zanadta zvyčajna.
Pavodle maich adčuvańniaŭ, servis u Biełarusi za apošnija niekalki hadoŭ staŭ u niekalki razoŭ lepšym. Zdajecca, nibyta tyja ciapło i kłopat, jakija biełarusy nie mohuć atrymać na dziaržaŭnym uzroŭni, jany imknucca sami dać u śfiery pasłuh.
Źmieny pačali adbyvacca ŭ 2020 hodzie z hramadskaha charčavańnia, jak mnie zdajecca. Tady padčas pratesnych maršaŭ mnohija minskija ŭstanovy biaspłatna razdavali ježu ŭdzielnikam akcyj abo rabili źnižki, vykazvali salidarnaść roznymi inšymi sposabami. Zatym hetuju tendencyju padchapili barbieršopy, sałony pryhažości i inšyja miescy.
Za košt hetaha, na moj pohlad, ciapier biełaruski servis abahnaŭ jeŭrapiejski. U Biełarusi praktyčna va ŭsich kłasnych miescaŭ jość svaja insta, dzie jany taksama aktyŭna prasoŭvajuć svaju pradukcyju. U Jeŭropie ž na heta značna mienš źviartajuć uvahu, što taksama ciapier dadaje ačkoŭ biełaruskim miescam».
Liza, 24 hady, Minsk: «Biełaruskija burhiery smačniejšyja»
«U padarožžach ja časta abiedaju ŭ miascovych «Makdonaldsach». Pa-pieršaje, jany jość va ŭsich krainach, kudy b ja ni pryjechała. Pa-druhoje, heta niešta znajomaje i zvykłaje, dzie ja dakładna viedaju, što mnie budzie smačna. Nu, i vajfaj adrazu padklučajecca.
Kali paraŭnoŭvać ź biełaruskim Mak.by, to jon asabista mnie padabajecca našmat bolš: bulba nie takaja salonaja, miasa ŭ burhiery taksama stała bolš smačnym i jak byccam bolš sakavitym. Mienavita tamu ŭ płanie fast-fudu mnie bolš padabajecca toje, što ja mahu znajści ŭ Minsku.
Nakont bolš nišavych kaviarniaŭ i restaranaŭ ja taksama nie mahu skazać niešta drennaje pra biełarusaŭ. Apošnim časam mnohija ŭstanovy zakryvajucca, na moj pohlad, za apošnija piać hadoŭ vielmi prakačaŭsia ŭzrovień absłuhoŭvańnia.
Uziać, da prykładu, «Vieršy», MON NOM — heta tyja miescy, u jakich jość svoj ułasny styl, atmaśfiera. Jany adroźnivajucca adno ad adnaho, u toj čas jak u Jeŭropie ja časta sustrakała adnatypnyja miescy, biez svajoj indyvidualnaści i počyrku.
Što tyčycca ježy, to, viadoma, kuchnia ŭ jeŭrapiejskich haradach istotna adroźnivajecca ad taho, što padajuć u Biełarusi. Kali ja adpačyvała ź siamjoj u Ispanii na bierazie mora, to časta brała paelju. Heta adna z nacyjanalnych straŭ taho rehijona i na smak absalutna nie paraŭnajecca z tym, što padajuć u minskich restaranach.
Ale heta narmalna, u nas z mora tolki Minskaje — sa śviežych morapraduktaŭ karasi dy žaby».
«Budzie zdymać maštabnyja prajekty z saboj u hałoŭnaj roli». Što dumajuć pra novaha ministra kultury Čarnieckaha jaho kalehi?5
Kamientary