Калякін: Еўрасаюз – гэта прыгожая казка, але без Расіі мы не выжывем
Старшыня партыі «Справядлівы свет» Сяргей Калякін на канферэнцыі «БелаРускі дыялог» у Маскве выказаўся ў ключы, што інтэграцыя з Расіяй – гэта аб’ектыўны працэс.
«Давайце ўявім сабе, што заўтра кажуць: «Мы інтэграцыю спыняем». Што будзе з Беларуссю праз месяц, калі 80% усёй прадукцыі, якую мы вырабляем, спажывае расійскі рынак і прыблізна 70% сыравіны, якую мы перапрацоўваем, мы атрымліваем з Расіі. Эканамічная інтэграцыя ў бліжэйшы гады нам будзе неабходная для развіцця эканомікі. Усякія мары аб уступленні ў Еўрапейскі Саюз — гэта добра, прыгожа, але гэта пакуль казкі. Еўрасаюз хай пераварыць тое, што ён ужо прыняў да сябе», — сказаў Калякін.
Мы патэлефанавалі Сяргею Калякіну, каб спытацца, ці лічыць ён, што Беларусь не ў стане выжыць без Расіі?
«Безумоўна. Калі мы адмовімся ад расійскага рынку і расійскай сыравіны, то Беларусь памрэ ў вельмі хуткі тэрмін. Так гістарычна склалася. 80% сыравіны мы можам прадаць толькі Расіі, Еўропе яна не патрэбная».
Аднак па афіцыйных звестках на долю Расіі прыходзіцца не 80, а 40% экспарту нашай прадукцыі. На Еўрапейскі Саюз – нават больш.
«Гэта самападман. Гэтыя 60% у значнай ступені складаюцца з перапрацаваных расійскіх нафтапрадуктаў, якія мы экспартуем у ЕС плюс калійныя ўгнаенні. Вось і ўсё. Калі прыбраць нафтавы складнік, то лічбы будуць зусім іншыя. Нафты ж у нас сваёй няма. Можа, я крыху не маю рацыю, але без гэтай нафты каля 70% нашага экспарту ў ЕС лясне».
Што тычыцца магчымасці ўступлення Беларусі ў Еўрапейскі саюз, то Калякін не лічыць свае словы крытыкай.
«Гэта фантастыка. У агляднай будучыні Еўрасаюз больш не прыме ніводную краіну. Гэта добрая мара «Беларусь у ЕС», але ёй не наканавана спраўдзіцца. Каб перайсці нам на стандарты ЕС, нам патрэбна некалькі дзясяткаў гадоў. Я, безумоўна, выступаю за інтэграцыю інтэграцый. Мы не павінны былі ўсе яйкі складваць у адзін кошык. Трэба імкнуцца дыверсіфікаваць свой экспарт, палітыку. Развіццё павінна ісці на неканфрантацыйнай аснове. Аднак я кажу пра сённяшняе жыццё. На жаль, так склалася. Гэта і гістарычны этап – наша жыццё ў Савецкім Саюзе. Там мы ўсё выраблялі не для сябе, а прадавалі вялікай краіне. Пераарыентаваць нашу вытворчасць з Расіі на ЕС проста немагчыма. Калі было б магчыма, то мы даўно прадавалі трактары, аўтамабілі ў Еўропу. Але ж не прадаем».
Каментары