Dyzajnierka z Tajłanda stvaryła kalekcyju adzieńnia ź biełaruskim arnamientam FOTY
Siońnia ŭ našaj krainie nikoha nie ździvić vyšyvanaja kašula ci sukienka z tradycyjnymi biełaruskimi matyvami — vyšyŭkaj, tkaninaj, fakturaj. Chvala zachapleńnia etničnym tut pieratvaryłasia ŭ sapraŭdny modny trend. Tamu i navina pra novuju kalekcyju, jakaja padaje etniku ŭ nie zusim zvykłym klučy, spačatku nie vyklikaje ździŭleńnia.
Ale ŭsio źmianiajecca, kali daviedvaješsia, što takija śmiełyja rašeńni ŭ vykarystańni našych tradycyjnych koleraŭ, matyvaŭ, asobnych elemientaŭ arnamientu charakternyja dla rečaŭ, stvoranych dyzajnierkaj Sici Sicirad z Banhkoka.
— Jak vy mahli zdahadacca, u Paŭdniova-Uschodniaj Azii pra Biełaruś pačuješ niačasta, — raskazvaje Sici. — Ale dziakujučy sacyjalnym sietkam u mianie jość siabry z vašaj krainy. Čas ad času ŭ čacie jany apaviadajuć pra Biełaruś, dasyłajuć suvieniry. Heta dapamahło mnie zrazumieć, što pamiž biełaruskaj, ruskaj, ukrainskaj kulturami jość adroźnieńni. I havorka nie tolki pra movu, ale i pra admietnyja rysy.
Jak kažuć, admietnaści lepš bačacca zdalok, tamu i dyzajnierskija rašeńni, pryniatyja Sici, padajucca sapraŭdy niečakanymi. Prynamsi, dla voka biełarusa, zvykłaha myślić, abapirajučysia na tradycyjnyja ŭjaŭleńni pra arnamient i sposaby jaho vykarystańnia.
— Ja mastačka-ramieśnica ci, prynamsi, mahu siabie tak nazvać, — tłumačyć dyzajnierka. — Mianie natchniaje štodzionnaść, a taksama cikaviać sposaby ŭpisać tradycyjnyja matyvy ŭ sučasnaje žyćcio. Naprykład, nie tak daŭno ja nabyła japonskaje kimano i pieratvaryła jaho ŭ novaje adzieńnie. Abo dla vyrabu zimovych palito vykarystoŭvaju tajski šoŭk ci samatkanuju bavoŭnu. Kali mnie padaryli knihu, pryśviečanuju tradycyjnym biełaruskim kaściumam i arnamientam, ja była krychu ździŭlenaja. Tut pabačyła kłasičnaje spałučeńnie čyrvonaha i biełaha koleraŭ, adroznaje ad ujaŭleńnia pra «siniavokuju Biełaruś», što mieła dahetul. Ale padumałasia: vydatna, kali ludzi, jakija žyvuć u akružeńni pryhožych piejzažaŭ, nosiać takoje adzieńnie. Tamu i sama pačała vyvučać matyvy arnamientaŭ, niekatoryja zapazyčyła.
Ci byŭ strach niešta zrazumieć niapravilna, nie zusim karektna ŭžyć vobraz ci asobny elemient?
— Mnie sapraŭdy spadabałasia pracavać ź biełaruskimi matyvami, ja pačuvała siabie volnaj i nie dumaju, što ŭ niečym całkam mieła racyju ci pamyliłasia. Viadoma, ja adčuvaju pavahu da kultury i krychu bajusia reakcyi, bo nie viedaju, što sami biełarusy skažuć pra maju kalekcyju. Ci budzie dla ich jana ŭ cełym vyhladać jak natchnionaja Biełaruśsiu.
Na pytańni, chto ž budzie nasić hetyja rečy i ci zaviaršyła jana rabotu nad kalekcyjaj, Sici adkazvaje:
— Maje raboty zaŭsiody ŭ adzinkavym ekzemplary, tamu ich pakupniki chutčej — kalekcyjaniery mastactva. Kalekcyja nikoli nie źjaŭlajecca adrazu całkam, tamu mahu z upeŭnienaściu skazać, što jana budzie dapaŭniacca novymi rečami. Mnie ž jašče stolki chočacca zrabić!
Za tvorčaściu Sici Sicirad možna sačyć u jaje błohu thiehandmadiediaru.som. Darečy, ź niadaŭniaha času, dziakujučy biełaruskim siabram dyzajnierki, jon zajmieŭ i biełaruskamoŭnuju viersiju.
Kamientary