U Livanie śviatar pračytaŭ kaladnaje kazańnie z aŭtamatam za śpinaj
U takoj niezvyčajnaj formie vyrašyŭ źviarnucca da parafijan nastajaciel maranickaj carkvy Śviatoha Marona ŭ Mazraat Jačuchu.
Niahledziačy na vajenny vyhlad śviatara, kazańnie było pryśviečana admovie ad hvałtu i tamu, što sapraŭdnaja i adzinaja zbroja dla chryścijanina — heta «kryž», piša telehram-kanał «Ostorožno, novosti».
Naprykancy słužby śviatar prybraŭ aŭtamat, zajaviŭšy, što abaronaj livancaŭ pavinna zajmacca tolki armija krainy, a nie inšyja arhanizacyi, jakija biaruć u ruki zbroju (u krainie dziejničajuć «Chiezbała» i inšyja hrupoŭki).
«Ci pasuje Isusu vobraz śviatara, jaki nosić zbroju? Viadoma, nie! Ci nahadvaje hvałt Isusa? Nie. Isus zamianiŭ zbroju kryžam, prabačyŭ svaim voraham i zrabiŭ ich častkaj svajoj pastvy. «Boh z nami» — heta nie aznačaje, što Haspodź daje nam pieramohu nad vorahami. «Boh z nami» — aznačaje, što jon prymiraje nas ź imi.
Kali my chryścijanie, to ŭ nas bolš niama vorahaŭ. Nam bolš nie patrebna chapacca za aŭtamat. My pavinny trymać svaju adzinuju zbroju — naš kryž. My nie pieramahajem vajnoj i zavajavańniami, my pieramahajem luboŭju i prabačeńniem. Budźcie chryścijanami i adstojvajcie svaju zbroju hetak ža, jak Isus adstojvaŭ svaju!» — skazaŭ jon padčas kazańni.
«A što ŭ vas za prablemy? Daloka da Minska ci niama kamu padvieźci?» Publičnaja pikiroŭka Łukašenki i Pašyniana13
Kamientary
I tolki kamuniany zachodziacca ad vyhlada piatnaccacihadovaha kniažyča, zamiest damahacca hetaha prava dziela siabie i svaich dzietak