U himn Słavakii dadali fujaru. Kali staŭ viadomy košt novaj aranžyroŭki, uźniałasia buča
«Nad Tatrami bliskaje, hrymiać hramy» — novy ŭrad vyrašyŭ padpravić słavacki himn.
Tekstu i muzyki himna nie čapali, ale prosta asučaśnili aranžyroŭku: miełodyja stała bolš uračystaj, a ŭ pačatku i kancy ciapier ihraje fujara — heta tradycyjny słavacki muzyčny instrumient, papiaročnaja flejta z tryma adtulinami.
Ministarka kultury Marcina Šymkavičava (Martina Šimkovičova) napisała ŭ fejsbuku, što ad novaj viersii ŭ jaje «muraški pa skury i na dušy». Ale novaje hučańnie spadabałasia nie ŭsim. Mnohija ličać, što himn staŭ hučać jak pachavalny marš. Dyj uvohule našto daŭninu rušyć i navinu ŭvodzić? Ludzi byli zvykšysia da staradaŭniaje viersii.
Sapraŭdny skandał pačaŭsia, kali stała viadoma, što za novuju aranžyroŭku dyryžor Oskar Roža (Oskar Rózsa) atrymaŭ 46 500 jeŭra (kala 155 tysiač rubloŭ). Miž tym jon blizki da toj samaj nacyjanalistyčnaj Słavackaj nacyjanalnaj partyi, da jakoj naležyć i ministarka kultury. Libieralnaja apazicyja schapiłasia za hetuju nahodu, kab raskrytykavać.
Roža za słovam u kišeniu taksama nie palez i zajaviŭ, što jaho viersija himna «nie dla libierałaŭ», jakim lepš «siadzieć u svaich norkach», bo ich čas u Słavaččynie minuŭ.
Na heta ŭžo adreahavaŭ i lidar apazicyjnaj «Prahresiŭnaj Słavaččyny» Michał Šymiečka (Michal Šimečka): «Himn naležyć usim!»
«Žurnalisty stohnuć pra biudžet i vydatki. A sotni miljonaŭ jeŭra, jakija traciacca na hiej-prajdy, ich nie chvalujuć», — zajaviła Šymkavičava.
Słavacki himn byŭ napisany ŭ 1844 hodzie studentam-adradžencam Janušam Matuškam i z taho času zastavaŭsia niaźmienny. Jaho prostyja słovy «Nad Tatrami bliskaje, hrymiać hramy… Supynim ich, braty, bo jak jany supyniacca, słavaki ažyvuć», pakładzienyja na muzyku narodnaj pieśni «Kapała kryničku, zazirała ŭ jaje», pajšli ŭ narod.
«Nad Tatrami bliskaje» takaja ž nieadjemnaja častka nacyjanalnaj tradycyi, jak «Marseljeza» ŭ Francyi, «Šče ne ŭmerła» va Ukrainie i «My vyjdziem ščylnymi radami» dla biełarusaŭ.
U časy Čechasłavaččyny himn krainy čechaŭ i słavakaŭ składaŭsia ź dźviuch miełodyj: pieršym hrali kuplet češskaj, a paśla — słavackaj. Z 1993 hoda ŭ niezaležnaj Słavaččynie himn staŭ składacca z dvuch kupletaŭ ułasnaha aryhinała.
Uradavaja kaalicyja ŭ Słavaččynie składajecca ź dźviuch levacentrysckich partyj i nacyjanalistyčnaj Słavackaj nacyjanalnaj partyi. Unutrysłavacki razłom prachodzić najbolš miž libierałami z adnaho boku i sacyjał-kansiervatarami z druhoha, jak i ŭ Polščy. Ale, u adroźnieńnie ad Polščy, u Słavaččynie mocnyja i prarasijskija koły, da jakich adnosiać i premjera Roberta Ficu. Jany abumoŭlenyja jak histaryčna, tak i ekanamičnym intaresam. Słavaččyna, jak i Vienhryja i Aŭstryja, nie majučy ŭłasnaha vychadu da mora, da apošniaha byli pryviazanyja da pastavak nafty i hazu z Rasii.
Prakopjeŭ krytykuje prapanovu kapitulavać: Kali ŭ nas nie ŭźnikła partyja jastrabaŭ, to nie treba rabić partyju abłudnych hałuboŭ3
Kamientary
🪇 Zatoje nadta padabajucca mnie himny, da prykładu, Savudaŭskaj Arabii j Niheryi. A naš «Mahutny Boža» zusim pa-za kankurencyjaj.