«Схадзіў. Прагаласаваў. Укінуў». Паэт Славамір Адамовіч схадзіў на выбары і даў інтэрв'ю прапагандзе
Паэт, якога калісьці судзілі за верш «Убей презідента», даў інтэрв'ю «Мінскай праўдзе». Згадаў і Ціханоўскую з Калеснікавай.
У інтэрв'ю Адамовіч казаў, што дайшоў да таго, каб пісаць вершы па-руску і цяпер жыве на дзве краіны — Беларусь і Нарвегія. І згадаў непрыемны выпадак, які здарыўся з ім у Нарвегіі ў нулявыя. Тады ён толькі атрымаў камунальную кватэру.
«Я адкрыў дзверы. Мне адразу ў лоб і вырубілі».
Па словах паэта, пасля гэтага ён праз два месяцы выехаў у Беларусь. «Гэта было канкрэтнае вяртанне. Тады ў мяне каля 10 тысяч было. За два гады я сабраў яшчэ не працуючы. І дамоў праз Стакгольм «Белавіяй».
Па словах Адамовіча, чакаючы самалёт, ён «з эмацыйным задавальненнем парваў свой першы часовы нарвежскі пашпарт. <…> Трэба было бачыць, як глядзела на мяне работніца аэрапорта, якая прапускала [на пасадку]. Але ж я свой беларускі пашпарт захоўваў, — расказаў паэт і дадаў: Я вось чуў, што ёсць упартыя, што рвуць беларускія пашпарты, што па меншай меры глупства».
Адамовіч прыгадаў, што ў канцы 2020-га зноў выехаў з Беларусі ў Нарвегію. «Сказаў сабе — далей ад граху».
Адамовіч распавёў, што адзін раз спецыяльна прыязджаў на сустрэчу з Святланай Ціханоўскай.
«Я спецыяльна з свайго запалярʼя прыляцеў. Яна знаёмілася. На той час ужо год прайшоў, было каму сустракаць гэту нашу зямлячку.
Можа быць, лексіка трохі выклікае ўсмешку: «Наш прэзідэнт Святлана». У маіх вачах, абʼектыўна, гэта чалавек, які прэзентуе нас, апанентаў. Яна рэпрэзентант, прадстаўнік».
Славамір Адамовіч прыняў удзел у парламенцкіх выбарах.
«Схадзіў. Прагаласаваў. Укінуў», — сказаў паэт, але не стаў расказваць, за каго галасаваў.
Пры канцы 1980-х Славамір Адамовіч быў агентам КДБ, засланым у літаб’яднанне «Тутэйшыя» і незалежніцкія асяродкі моладзі. Ëн сам у гэтым прызнаўся пасля падзення СССР у 1991 годзе. У 1995 годзе ён напісаў верш «Убей презідента», за што быў затрыманы ў красавіку 1996 года і правёў 10 месяцаў у зняволенні. З 2000 да 2009 года жыў у ЗША і Нарвегіі, пасля вярнуўся ў Беларусь. У 2019 годзе яго судзілі за бытавы крадзеж. Яму пагражала да 4 гадоў пазбаўлення волі, але суд абмежаваўся 2 гадамі хатняй хіміі. Сам Адамовіч тады назваў гэты крадзеж «псіхалагічнай разрадкай».
Чытайце яшчэ:
Паэту Славаміру Адамовічу прысудзілі 2 гады хатняй «хіміі»
Славамір Адамовіч: «Думаю, прыехаў назаўсёды»
Славаміра Адамовіча вінавацяць у экстрэмізме за апавяданне, надрукаванае дзевяць гадоў таму
Гэта іншае? На чым падстаўляюць удзельнікаў флэшмобу «Надо!»14
Каментары
Такім быў. Такім ёсць.
Сваіх глуздоў зайшоў у капкан.
Кажу як была. Кажу як ёсць.