Вісяць па пяць гадоў. Чаму ў «Маяку Мінска» столькі непрададзеных кватэр з тэрасамі
Бульвар Пікаса — той, што з'яўляецца сэрцам «Маяка Мінска», — канчаткова аформіўся ў 2019 годзе. Onliner раней звярнуў увагу на незвычайныя варыянты жылля: на другіх паверхах гмахаў забудоўшчык размясціў кватэры з уласнымі адкрытымі тэрасамі. Тэрасы былі да таго адкрытымі, што нават з найбліжэйшымі суседзямі не атрымлівалася неяк раз'яднацца: «мяжой» выступалі толькі вазоны вышынёй дзесьці да калена. Аб прыватнасці і казаць не прыходзіцца.
Тады такі варыянт тэрас падаўся дзіўным. Але мала што, можа, людзі ацэняць — усё ж арыгінальныя прапановы беларускія забудоўшчыкі выкочваюць вельмі рэдка. Сёння, амаль праз пяць гадоў пасля таго, як была здадзена асноўная частка дамоў бульвара, журналісты зазірнулі на сайт забудоўшчыка, каб даведацца, ці ўсе кватэры знайшлі сваіх гаспадароў. І вось што высветлілі.
На бульвары Пікаса ў свабодным продажы ёсць адразу 31 кватэра (цалкам раскупленыя аказаліся дамы «Айвазоўскі» і «Пая Ёванавіч», у астатніх васьмі ёсць варыянты). Пры гэтым 23 з іх размешчаны на другім паверсе, большая частка кватэр — з тэрасамі абсалютна рознай велічыні. Больш за тое, у кампактным «Караваджа» вольны ўвесь «тэрасны паверх» — адразу чатыры кватэры (тэрасы тут вельмі прасторныя, выходзяць на дзве, а то і на тры бакі).
Што да цаны, то за метр у незвычайнай кватэры просяць у сярэднім 1600 еўра. Для гатовага дома, ды ў цэнтры Мінска, каля метро, праспекта і буйнога гандлёвага цэнтра не тое каб залімітава. А яшчэ ж можна і патаргавацца. Чаму ж «вісяць» варыянты? Спыталі пра гэта незалежнага эксперта па жылой нерухомай маёмасці, аўтарку тэлеграм-канала «Літоўская пра жыллё» Наталлю Літоўскую.
— Тэраса — гэта вельмі выдатная рэч. Калі гаворка ідзе пра малапавярховую забудову. У «Маяку Мінска» ж мы бачым дзесяці-, дваццаціпавярховыя гмахі, якія навісаюць над кватэрамі з тэрасамі. Больш за тое, над гэтымі тэрасамі няма ніякіх казыркоў, і іх нават немагчыма зрабіць самастойна, каб не парушыць архітэктурнае аблічча будынка і ўсяго бульвара. Гэта значыць, пытанне бяспекі не вырашана.
Усе ж разумеюць, што частка кватэр у новабудоўлях купляецца як інвестыцыя — пад здачу (доўгатэрміновую або пасутачную). Гэта значыць, у цябе над галавой могуць рэгулярна мяняцца вясёлыя кампаніі, якія напэўна будуць з вокнаў выкідваць як мінімум недакуркі, а як максімум — бутэлькі.
Ніхто не жадае купляць тэрасу, каб потым яе рэгулярна прыбіраць ад чужых недакуркаў. Або каб яму на галаву прыляцела нешта цяжкае. Я думаю, што праблема толькі ў канструкцыі. Калі б першапачаткова забудоўшчык прадугледзеў гэты момант (зрабіў падстрэшак, казырок), то ўсе кватэры ўжо даўно знайшлі б сваіх гаспадароў. Мы ж бачым, што ў той жа «Новай Баравой», дзе забудова ніжэйшая, тэрасы карыстаюцца вялікім попытам. Кошт у «Мінск Свеце» не такі высокі, каб адпудзіць: крыху пераплаці — і можна выхваляцца, што ў цябе жыллё ў горадзе з тэрасай», — разважае Наталля Літоўская.
Каментары