У берасцейца на прагулцы раптоўна загінуў сабака: абставіны вельмі нечаканыя, але гэта досыць небяспечны прэцэдэнт
У рэдакцыю Onliner.by звярнуўся Эдуард, які паведаміў, што падчас звычайнай прагулкі загінуў яго любімы сабака. Абставіны, пры якіх усё адбылося, шакавалі хлопца.
«У той дзень мама выйшла з сабакам на прагулку, але раптам патэлефанавала і, крычучы і плачучы, папрасіла тэрмінова прыбегчы да яе. Мы з айчымам знайшлі іх на лясной дарозе. Мама стаяла на каленях, прыціскаючы да сябе Сэма.
Побач, літаральна за некалькі крокаў, была апора электраперадач, а з-пад зямлі ішоў дым. Электрыкі, якія прыехалі на выклік, сказалі, што сабаку забіла токам», — распавёў Эдуард і дадаў, што, нягледзячы на трагічны фінал для пса, ён рады, што яго мама не пацярпела.
Садовае таварыства «Колас-9», дзе загінуў сабака, знаходзіцца практычна ля мяжы Брэста, побач з будаўнічым рынкам. Мама героя разам з ягоным айчымам і стафардшырскім тэр’ерам па мянушцы Сэм пераехалі на гэта лецішча літаральна пару месяцаў таму. Эдуард застаўся жыць у гарадской кватэры, але часта прыязджаў да бацькоў. Трагедыя здарылася на лясной дарозе, якая вядзе да дачнага пасёлка. У той дзень, 16 снежня, за некалькі хвілін да няшчаснага выпадку, хлопец заехаў да бацькоў, каб вярнуць ключы ад машыны.
— Прыехаў недзе а палове пятай застаў маму з Сэмам ужо на вуліцы: яны збіраліся на прагулку. Да гэтага часу шкадую, што не абняў сабаку як след: пабаяўся, што запэцкаюся. Але я б увесь запэцкаўся, калі б ведаў, што бачу яго апошні раз, — з горыччу ў голасе ўспамінае Эдуард. — Я пайшоў у дом, сеў піць гарбату з айчымам, як раптам раздаўся званок ад мамы. Яна крычала, плакала і прасіла тэрмінова прыбегчы да яе, бо «ў сабакі сутаргі».
Па словах героя, яны з айчымам засталі «адну з тых сцэн, якая назаўжды ўрэзваецца ў памяць»: жанчына стаяла на каленях на мокрай ад дажджу лясной дарозе і прыціскала да сябе сабаку. Літаральна за некалькі крокаў ад іх дымілася зямля каля апоры электраперадач. Хлопец заўважыў, што глеба, на якой стаяла яго мама, была сухой, хоць пры гэтым ішоў дождж.
— Па ўсіх прыкметах было зразумела, што сабаку ўдарыла токам. Мама да апошняга, пакуль ехалі ў ветклініку, спадзявалася, што Сэм выжыве, што ў яго проста «нейкія сутаргі». У той момант мне здавалася, што час проста спыніўся і ўсё гэта адбываецца не з намі. Мама плакала, Віталік таксама. Я ніколі да гэтага не бачыў, як плача мужчына. Сам ледзь стрымаўся.
Па дарозе ў ветклініку Эдуард звязаўся з ветэрынарам, які ўжо чакаў іх, гатовы аказаць дапамогу пацярпелай жывёле. Але Сэма выратаваць не ўдалося.
— Выйшаў ветэрынар і сказаў: «На жаль, вярнуць яго не ўдалося», — і наш свет абрынуўся. Шакаваная мама ў калідоры, Віталік, які абдымае сабаку, — было вельмі цяжка. Дома бацькі ўсю ноч правялі з ім [Сэмам].
Энергетыкі: «У зоне высакавольтнай лініі электраперадач у непагадзь забараняюцца любыя прагулкі»
На месца, дзе загінуў сабака, Эдуард вярнуўся праз 40 хвілін і патэлефанаваў у МНС. Пазней туды ж прыехаў старшыня садовага таварыства, а потым з’явілася і брыгада энергетычнай службы.
— Электрык сказаў, што гэта цуд, што маму не закранула. Ішоў дождж, і спецыяліст выказаў здагадку, што альбо сабака ўзяў на сябе ўвесь удар, альбо зямля ад сілы току высахла, і [разрад] не дацягнуўся да мамы. Ён таксама адзначыў, што пра праблему на гэтай лініі электрыкі ведалі яшчэ да нашага званка, але праз загружанасць прыехалі не адразу. А калі б першым там прайшоў чалавек, а не наш сабака? Што было б з ім? Бо Сэм быў даволі буйным, важыў каля 37 кілаграмаў. А калі б там ішло дзіця, што з ім здарылася б?
Наколькі небяспечным мог быць участак каля апоры, маглі ведаць толькі спецыялісты, якія выязджалі на выклік. Але Эдуард, знаходзячыся побач з электрыкамі, не заўважыў, ці рабілі яны замеры ўцечкі напружання. З гэтым пытаннем, а таксама з просьбай пракаментаваць інцыдэнт, звярнуліся ў «Брэстэнерга».
У ведамстве адзначылі, што ў той дзень жыхары Брэсцкага раёна былі папярэджаны аб неспрыяльных умовах надвор'я, у прыватнасці аб узмацненні парываў ветру да 26 метраў у секунду. Тады сапраўды было ветранае і дажджлівае надвор'е, пра што раней казаў і герой матэрыялу. Праз непагадзь у Брэсцкім раёне, паводле звестак ведамства, было зафіксавана 16 пашкоджанняў у электрасетках. У гэтую лічбу ўвайшоў і ўчастак, дзе загінуў сабака Эдуарда.
У 17:43 на дыспетчарскі пункт РЭС паступіў званок аб тым, што на высакавольтнай лініі каля ўезду ў СТ «Колас-9» дыміцца апора. На месца пашкоджання для вызначэння прычыны і ўчастка сеткі з пашкоджаным элементам была накіравана брыгада раёна электрасетак. У 17:46 дыспетчару паступіў званок, што каля апоры загінуў сабака члена садовага таварыства, — гаворыцца ў каментары.
Як сцвярджаецца, на месцы здарэння энергетыкі вызначылі, што на апоры высакавольтнай лініі праз абрыў вязкі провад адной з фаз закрануў металічны траверс (канструкцыю, якая служыць для мацавання правадоў да апоры), у выніку чаго электрычны ток пайшоў па апоры ў зямлю. У ведамстве запэўніваюць, што ў 20:10 пашкоджанне было ліквідавана, а лінія — уключана пад напружанне.
На ўдакладняючае пытанне аб тым, чаму ўдар аказаўся смяротным для сабакі і ці мог ён нашкодзіць жанчыне, у ведамстве адказалі, што жывёла героя трапіла пад «крокавае напружанне» праз уцечку току (прычына згадвалася вышэй). Калі простымі словамі, то крокавае напружанне — гэта напружанне, якое ўзнікае паміж двума кропкамі паверхні (у дадзеным выпадку зямлі) на адлегласці кроку чалавека. І чым шырэй крок, тым вышэй напружанне. Па сутнасці, мама Эдуарда «нарадзілася ў кашулі», бо сабака прабег па небяспечным участку першым.
— Знаходзіцца ў ахоўнай зоне высакавольтнай лініі электраперадач падчас стыхійных прыродных з’яў, уключаючы навальніцы, забараняецца (ахоўная зона паветранай ЛЭП — пэўная тэрыторыя вакол ліній электраперадач). Моцны вецер абарваў мацаванне дрота— і здарылася бяда.
Энергетыкі нагадалі, што мокры снег, які пераходзіць у дождж, і парывісты вецер могуць прывесці да пашкоджання электраабсталявання (абрыву правадоў), таму людзям у такія моманты трэба быць больш уважлівымі.
Каментары