Рэперка Ганна Зяневіч (а.к.а Скалі) — пра закуліссе батлаў, мацюкі і ролю дзяўчат у рэпе
Не такія папулярныя, як Versus Battle у Расіі, але свае пляцоўкі з батламі існуюць і у нас. Сёння найбольш актыўна батл-сустрэчы ладзяць на прасторах мінскага філіяла рускага праекта «Slovo» і Minsk Independent Battle, карані якога пачынаюцца ў Беларусі.
І калі на сцэне MIB дзяўчат пакуль не было, бо, па словах арганізатараў, ад іх не прыходзіла заявак. То на батлах «Слова» пра сябе заявілі ўжо тры ўдзельніцы.
Мы сустрэліся з адной з найбольш вядомых з іх — Ганнай Зяневіч, якая са студэнткі спецыяльнасці «Лагістыка» на «сцэне» ператвараецца ў Скалі, і распыталі пра ўнутраную атмасферу батлаў, мацюкі, ролю дзяўчат у рэпе і беларускую мову на сцэне.
Увагу на Ганну мы звярнулі перш-наперш таму, што ў адным з невялікіх інтэрв’ю яна калісьці прызналася, што піша вершы на беларускай мове. Менавіта з гэтага хобі, можна сказаць, і пачаўся далейшы шлях за кулісы рэп-батлаў.
«Так склалася, што ў маім жыцці было вельмі шмат беларускага: я ўдзельнічала і перамагала ў раённых алімпіядах па мове, напрыклад. Чытала досыць айчыннай літаратуры і непасрэдна вершаў: Яўгенія Янішчыц, Ніл Гілевіч, Мар’ян Дукса, Васіль Зуёнак — гэта адны з самых любімых аўтараў. Думаю, тут сказаўся уплыў настаўнікаў, яны ў мяне былі цудоўныя», — расказвае Скалі.
Разам з усім гэтым багажом у адну надзвычай чароўную восень дзяўчына запісала сама. У родных Ружанах, а пасля і ў Наваградку, дзе Ганна вучылася ў гандлёва-эканамічным каледжы, яе вельмі хутка пачалі ўспрымаць як паэтку. А як толькі ў Мінску ў 2016 годзе абвясцілі пра старт першых батлаў філіяла «Слова», сябры і знаёмыя дзяўчыны адразу ж пачалі падбіваць яе на тое, каб прыняць там удзел.
«Вершы і рэп — гэта, канечне, не адно і тое ж, але я вырашыла паспрабаваць падаць заяўку. Тым больш, даўно слухала рэп, глядзела ўсе рускія батлы. У прынцыпе, амаль кожны больш-менш уплывовы рэпер пачынаў з паэтычнага бэкграўнда — сярод маіх знаёмых дык дакладна так».
Ад Ганны не хавалі, што спачатку яе ўзялі на «Слова» у якасці элемента шоу: усё ж далёка не ўсе ўспрымаюць дзяўчынак у гэтай сферы сур’ёзна. Аднак яна нечакана прайшла ў першы сезон.
Яе сцэнічнай Скалі прыйшлося адстойваць сваю годнасць з характэрнымі для культуры батлаў мацюкамі і жорсткасцю. З іншага боку, як яшчэ рэагаваць, калі табе чытаюць «Нармальная баба не стане сюды лезці, калі цябе не хочуць — запрашаем у батлеры!», ці што «Жаночы футбол, хакей і жанчыны-эмсі — гэта клініка».
Батл Скалі і Robinwolf. АСЦЯРОЖНА, НЕЦЭНЗУРНАЯ ЛЕКСІКА!
Батлы з удзелам Скалі глядзяць і яе сваякі, і настаўніцы, і знаёмыя. Пакуль ні ад каго з дарослых яна не чула заўваг наконт актыўнага выкарыстоўвання мацюкоў у творчасці. Моладзь жа, асабліва землякі, у захапленні ад таго, што яна можа праявіць сябе на такой пляцоўцы.
«Да батлаў я рыхтуюся цягам месяца: нам называюць імя апанента, а я пачынаю вывучаць яго сацсеткі, творчасць, калі яна ёсць, нейкія жыццёвыя сітуацыі. Выкарыстоўваю ўсю магчымую інфармацыю пра суперніка. Падрыхтоўка рыфмаў да батлаў — гэта класная магчымасць набіць руку ў складанні вершаў», — расказвае пра працэс Ганна.
Avenue vs Скалі. АСЦЯРОЖНА, НЕЦЭНЗУРНАЯ ЛЕКСІКА!
Хутка яе чакае чарговы батл, але ў новым, незвычайным фармаце: у канцы лістапада Скалі сыдзецца з Кацяй Халвой — дзяўчатам трэба будзе не абражаць адна адну, а ўпершыню рабіць кампліменты.
Каця Халва, Юля Капшай і Ганна — гэта пакуль што тры асноўныя дзяўчынкі на прасторы беларускіх рэп-батлаў.
Чаму іх так няшмат? Ганна бачыць тут наступную асноўную прычыну:
«Калі паглядзець на ЗША ці Вялікабрытанію нават, то там ужо даўно няма гендарнага падзелу. Паглядзіце хаця б кліпы Літл Сімз, якую даўно ўспрынялі і рэп-супольнасць, і вядомыя лэйблы. Аднак за мяжой тэма хіп-хопа развіваецца вельмі даўно. На постсавецкай гэта пачалося толькі ў канцы 80-х. І толькі зусім нядаўна рэп прызналі не проста музыкай пад’ездаў, а нечым, што можа быць інтэлектуальным прадуктам. Праўда, далёка не ўсе так лічаць:
на мой погляд, большасць нашых дзяўчат успрымае рэп як нешта непрыгожае, другаснае, нейкі шлак, дзе ім дакладна не месца. Хаця ўжо ёсць выключэнні.
Айза, Эмелеўская, Mozee Montana і Маша Hima ў Расіі яскрава дэманструюць, што рэп можа быць розным, а галоўнае — ён можа быць моцным як выказванне, як пратэст», — тлумачыць Скаллі.
Што тычыцца батлаў па-беларуску, то пра гэта з самага пачатку марылі арганізатары Minsk Independent Battle Канстанцін Баяндзін і Улад Казыра.
Аднак пакуль не склалася. «Батлы па-беларуску — гэта вялікая адказнасць с культурнай кропкі гледжання. На наш погляд, лексіка там павінна быць «чыстай», без моўных памылак. На дадзены момант, на жаль, няма ўдзельнікаў, якія б маглі адбатліць на належным узроўні», — распавёў «НН» Канстанцін.
Прадстаўнік «Слова» Ігар Прохараў шчыра прызнаецца, што батлаў па-беларуску пакуль не плануецца: «50% нашых гледачоў на ютубе — гэта жыхары іншых краін, ім цяжка было б успрымаць кантэнт на няроднай мове».
Што тычыцца Скалі, то яна кажа, што вельмі складана пераключыцца з мілагучнага ўспрымання беларускай мовы, як гэта атрымліваецца з яе вершамі, да жорсткасці і агрэсіўнасці, якіх патрабуюць батлы. Аднак яна не выключае, што ў яе аднойчы атрымаецца напісаць рэп па-беларуску.
Пра глабальную будучыню Скалі разважае не вельмі пазітыўна:
«Я не бачу перспектыў. У індустрыі мала грошаў: калі нават айчынны шоу-бізнэс слаба што з сябе ўяўляе, што казаць пра рэп. Спадзяюся, калі-небудзь у нас зразумеюць, што на гэтым сапраўды можна зарабляць. Знойдуцца людзі, якія выведуць гэта ў бізнэс — і справа пойдзе. Ніхто яшчэ некалькі гадоў таму не думаў, што Аксімірон паедзе батліцца ў ЗША, а пра гэта будуць расказваць не толькі расійскія, але і беларускія СМІ.
Праўда, з’язджаць з краіны за хуткімі перспектывамі я не хачу. Калі і развіваць культуру, то на месцы, нашымі сіламі. Калі з’едуць усе, то хто застанецца?».
Каментары