«У турме, на жаль, цябе хвалюе, ці мастурбаваў іншы чалавек». Былы палітвязень распавёў пра інтым у зняволенні

Як мужчыны задавальняюць сэксуальныя патрэбы і жаданні ў зняволенні

— Ёсць тры варыянты ў турме: мастурбацыя, сэкс па SMS і самае нізкае — выкарыстанне мужыка. Але адзін з самых распаўсюджаных спосабаў задавальнення — гэта мастурбацыя, — распавядае Васіль. — Мастурбацыя патрэбная, і яна агульнапрынятая ў зняволенні. Напрыклад, калі я на волі заяўлю, што мастурбірую — гэта будзе лічыцца недарэчным. А ў зняволенні на такія тэмы размаўляюць спакойна. Кожны разумее, усе гэта праходзілі тамака. І ўсе разумеюць, што ў любога мужыка ад 18 да 70 гадоў ёсць патрэба ў сэксе.

Узнімаць тэму мастурбацыі ў месцах зняволення можна, але правілы ў адносінах да яе адрозніваюцца ў залежнасці ад месца зняволення. Васіль зазначыў, што ў калоніі ўсё нашмат прасцей, чым у турме.

Мастурбацыя ў турме

Каб памастурбіраваць у турме, неабходныя тры важныя рэчы: парус, пэўны дзень і плакаты.

— Як гэта адбываецца ў турме, тут важна зразумець, як выглядае хата (турэмная камера — MOST) у турме. Як правіла, гэта невялікае памяшканне на 6—10 чалавек з адной прыбіральняй. Туалет зачыняецца так званым парусам (шторкай — MOST). Парус робіцца звычайна з пакетаў, каб чалавек адчуваў сябе ў адзіноце, калі выкарыстоўвае туалет па прамым прызначэнні. Парус павінен быць абавязкова, толькі з ім туалет можна выкарыстоўваць для мастурбацыі.

Калі ёсць парус, можна абраць дзень. У турме гэты дзень могуць называць па-рознаму: «Дзень дракона», «Дзень чацвярга», «Дзень пятніцы». Самы папулярны дзень — гэта чацвер. Чаму менавіта чацвер, Васіль не ведае.

— У нашай камеры мы вырашылі, што чацвер будзе днём самазадавальнення. Але ў выніку чацвер расцягнуўся на чацвер, пятніцу і суботу.

Заключны элемент — гэта плакаты.

— Як у зняволеных атрымліваецца здабыць плакаты з аголенымі дзяўчатамі — гэта асобная гісторыя, — кажа Васіль. — Палітычным зняволеным у беларускіх турмах з 2020 года практычна нічога нельга выпісваць. Таму мы звяртаемся па гэтых пытаннях да крытчыкаў (вязень з прывілеямі — MOST). Крытчыкі — гэта тыя зэкі, якім можна ў турме ўсё.

Крытчыкі ў турме дапамагаюць дастаць тое, што звычайны вязень атрымаць не можа. І гэта ўсё, канечне ж, бясплатна, бо ў турме няма нічога платнага.

— Каб атрымаць ад крытчыка плакаты, трэба напісаць яму маляву (запіска, ліст — MOST), якая адпраўляецца яму праз «талчок». У лісце ніхто не напіша: «Скінь мне парнуху». Для плакатаў з аголенымі жанчынамі таксама ёсць свой турэмны слэнг. Звычайна пішуць: «Скінь фатаграфію мэрсэдэса», таму што значок мэрсэдэса падобны да стрынгаў.

Васіль кажа, што выбар плакатаў у крытчыкаў вельмі вялікі, бо ім у турму прыходзяць часопісы Playboy.

— Я не ведаю, як яны іх дастаюць, але выбар велізарны. Каб б вы разумелі наколькі: была такая сітуацыя, калі мы напісалі маляву крытчыку, ці ёсць у яго фатаграфіі мэрсэдэса. Ён адказвае: «Ёсць, што трэба?» Мы яму адказалі, што нам патрэбны плакаты з Максім, Pussycat Dolls і яшчэ нейкія там, не памятаю ўжо. Усяго з хаты выбралі чатырох дзяўчат. І праз хвіліну зэкі нам адправілі тры плакаты з чатырох замоўленых. Мы выказалі здагадку, што ў іх тамака цэлая бібліятэка парнухі. Я там быў каралём: першаход з чатырма плакатамі.

Не ўсе прытрымліваюцца правілаў

— Калі ў цябе ёсць парнуха, вызначаны дзень і ёсць парус, то ў прынцыпе ўсё. Збіраецца хата, і па чарзе ўсе ходзяць у прыбіральню. Усё гэта адбываецца ўначы, бо праз раптоўныя шмоны плакаты ў прыбіральню мы вешалі толькі ўвечары.

Але не ўсе ў камеры заўсёды прытрымліваліся правілаў. Звычайна гэта адбывалася з маладымі хлопцамі, якіх яшчэ не азнаёмілі з усімі правіламі камеры.

— Былі людзі, якія займаліся гэтай тэмай на нарах. Гэта былі нейкія малалетнія хлопцы, якім хацелася вельмі моцна. Ну, гэта зусім не айс, ёсць людзі, у якіх праблемы са сном, і яны ўсё гэта чуюць. Таму мы вызначалі дні, маўляў, вось, хлопцы, цярпіце да гэтых дзён, вось вам плакаты, і ўначы ідзіце мастурбіруйце.

Васіль кажа, што ўсё залежыць ад арганізаванасці самой турэмнай камеры.

— Калі мужыкі ў хаце даўно жывуць разам, то яны дамаўляюцца. Але я гавару пра сваю камеру, у іншых усё можа быць інакш. Хата — міні-дзяржава са сваімі законамі і правіламі.

Порна ў турме забаронена

У кожнай камеры ёсць збор правілаў, дзе ёсць пункт аб тым, што прадукцыя адкрытага характару ў турме забароненая.

— Неяк у нас у камеры быў шмон (надгляд — MOST), шмоны наогул часта бываюць, таму плакаты звычайна я хаваў, а ў прыбіральню вешаў толькі ўвечары ў пэўныя дні. Але аднойчы іх знайшлі.

Прыкіньце, у «палітыка» знайшлі парнуху, чатыры здаравенныя плакаты. Але мне пашанцавала, лягавы (супрацоўнік органаў унутраных спраў — MOST ) толькі пасмяяўся і сказаў: «Добры выбар». У выніку ўсе плакаты засталіся ў мяне.

Сэкс у калоніях

Васіль лічыць, што ў калоніі з мастурбацыяй усё нашмат прасцей.

— У калоніі ўсё нашмат прасцей. За кошт таго, што калонія вялікая, ты можаш выбраць сабе любую прыбіральню. Мы жылі ў бараку на тры паверхі, у нашым атрадзе было 70 чалавек, а ў лакацыі — каля 700 чалавек. Ты можаш размаўляць з кім заўгодна, а ў турме з камеры ты выйсці не можаш і 24/7 знаходзішся з іншымі зняволенымі.

У калоніі няма правілаў мастурбацыі, расказвае Васіль.

— Зразумела, што днём гэтага не робяць, гэта робяць ноччу. Ты можаш прыходзіць уначы ў туалет і мастурбіраваць. У калоніі гэтая тэма асабліва не ўзнімаецца, тут не вызначаюць дзень, і некаторыя прыбіральні зачыняюцца. У калоніі ўсё адзін у адзін так, як у войску. Кожны ****** [мастурбіруе], як ён хоча.

«Пеўні» ў зняволенні

За ўвесь час, які Васіль правёў у зняволенні, ён ні разу не сутыкнуўся з прымусам кагосьці да сэксу.

— Я нават не чуў ні разу, каб кагосьці прымушалі да сэксу. Ведаю, што гэта зладзейская тэма. Мусіць, у Савецкім Саюзе гэта было распаўсюджана настолькі, што мы ўсе пра гэта ведаем і, трапляючы ў турму, думаем, як бы не патрапіць пад гэты статут. Ва ўсіх былі гэтыя стэрэатыпы. Я за год беларускай турмы нават не чуў пра гэта.

А ці можна абысціся без мастурбацыі ў турме

Васіль лічыць, што сэксуальнае задавальненне — гэта вельмі важны аспект у зняволенні.

— У калоніі яшчэ добра, але ў хаце ў турме, на жаль, цябе хвалюе, ці *** [мастурбіраваў] іншы чалавек. Рэч у спакойным маральным стане, а калі вызначана месца і час, табе прасцей. Напрыклад, калі ў камеру заходзілі маладыя хлопцы, яны спачатку саромеліся пра гэта спытаць, не мастурбіравалі. А па медыцынскіх назіраннях, калі ў цябе няма сэксу або мастурбацыі на працягу двух месяцаў, ты пачынаеш станавіцца больш раздражнёным. І гэта праўда. Хлопцы з часам становяцца больш агрэсіўнымі, уся хата гэта адчувае.

Таму вельмі важна вызначыць дзень, лічыць Васіль, каб чалавеку ў камеры было спакайней.

— Адзін раздражнёны зэк у замкнёнай прасторы, з якім ты ясі, спіш, ходзіш у туалет, — гэта праблема.

Павялічыць

Сэкс па SMS-ках. Адносіны з дзяўчатамі ў турме

У турме ёсць магчымасць перапісвацца і «стэлефаноўвацца» з дзяўчатамі з жаночых камер.

— У гродзенскай турме ёсць жаночыя камеры, пра гэта ведаюць усе, таму што дзяўчаты вельмі любяць выходзіць у эфір (гаварыць праз гофр у прыбіральні — рэд. MOST).

Васіль расказвае, што зняволеныя, якія доўга знаходзяцца ў турме, могуць завесці адносіны з супрацьлеглым полам.

— Быў у нас адзін крытчык, які закахаўся ў бабу на трэцім паверсе. І яны ўвесь час размаўлялі. Ён ёй такі: «Машуль, прывітанне, што чуваць?» А Машуля ў гэты час сядзіць на ўнітазе: «Я зʼела нейкую херню, сяджу на «талчку» цяпер». І ён ёй адказвае: «Зразумела, можа таблетак даслаць?»

Васіль кажа, што закаханыя вязні так могуць размаўляць гадзінамі. Пры гэтым лінія ўвесь час занятая, і ніхто іншы не можа пагутарыць.

— І самае жорсткае тое, што іх размову чуюць усе. Гэта значыць, яны ніколі не бачыліся, але пры гэтым сустракаюцца, і адносіны ў іх сурʼёзныя. Яны могуць раўнаваць, лаяцца праз гофру.

Зэкі выкарыстоўваюць па максімуме гэтую магчымасць зносін з процілеглым полам, ім па барабане, што іх могуць чуць.

Асабісты вопыт Васіля

Васіль паставіў сабе на мэту — паспрабаваць у турме многае, нават пабудаваць адносіны са зняволенай.

— Я паставіў на мэту наконт дзяўчат — дайсці да сэксу праз SMS-кі. Гэта як сэкс па тэлефоне, толькі з дапамогай маляў. У мяне таксама быў раман з дзяўчынай, але яна мяне развяла. Яна аказалася не такой, як пра сябе казала.

Васіль лічыць, што знайсці дзяўчыну ў турме не складана, бо ўсе ведаюць, дзе і хто сядзіць.

— Калі ты трапляеш у камеру, табе адразу ж расказваюць, дзе і хто сядзіць: гэта хата ******* (людзей з гомасэксуальнай арыентацыяй — рэд. MOST), гэтая хата мянтоў, а гэтыя хаты — дзяўчат. Як у краіне праходзіць перапіс насельніцтва, так і ў турме раз на чатыры месяцы праходзіць перапіс зняволеных. «Камп'ютар» з усёй інфармацыяй захоўваецца ў крытчыкаў, ты можаш у іх спытаць любую інфу пра іншых зняволеных.

Васілю ўдалося хутка пазнаёміцца ​​з дзяўчынай і пачаць з ёй зносіны.

— Ну, значыць, я пішу маляву: «Я — Вася, адтуль, мне столькі гадоў, хачу завесці знаёмства». Ну і адказвае мне Лена, кажа, што заляцела па фінансавым артыкуле, працавала бухгалтарам. Яна былая спартоўка. Ну і мы пачалі з ёй перапісвацца. Яна пісала прыгожа і цыгарэт не прасіла. На працягу трох дзён мы перапісваліся і, нарэшце, дайшлі да маёй асноўнай задачы — сэксу.

А потым мне расказалі, хто яна такая. Лена аказалася не спартсменкай, а страшнай бабай, якая сядзіць ужо не першы раз праз нявыплату аліментаў. Вось так разбілі сэрца маладому зэку.

Дзяўчат у турме вязні дзеляць на дзве катэгорыі.

— Ёсць бабы не класныя і ёсць бабы сімпатычныя. Яны дзеляцца па артыкулах. Самы часты артыкул у жанчын — гэта аліменты. Як правіла, гэта якія спіліся, недагледжаныя і сацыяльна ні да чога не гатовыя. Туды ж ідуць наступныя артыкулы: пʼянства, хуліганства. А ёсць бабы класныя, я нават з імі бачыўся, калі нас вазілі ў суды. Гэта наркаманкі, а дакладней дзяўчаты, якія сядзяць за распаўсюджванне наркотыкаў. Яны прыгожыя, маладыя, вясёлыя. У катэгорыю класных жанчын уваходзяць яшчэ палітычныя і фінансавыя.

Васіль расказвае, што пікам зносін з дзяўчынай лічыцца той момант, калі яна даслала сваю ніжнюю бялізну. Калі ж дзяўчына хоча спыніць зносіны, яна можа адправіць свой скарыстаны тампон.

• 89
• 1
• 31
• 98
• 48
• 57
• 42
• 0