Хіба што ў кожнай мове ёсць не толькі словы, а цэлыя выразы, якія служаць своеасаблівым «моўным паролем», які неўсвядомлена выдае чалавека, для якога мова — няродная.
Такі выраз называюць «шыболетам» (у перакладзе з іўрыту — «колас», «плынь»). Ён утрымлівае характэрныя моўныя асаблівасці, якія адчуваюцца толькі носьбітамі мовы.
Некаторыя прапануюць у якасці «моўнага паролю» для вызначэння сапраўднага беларуса выкарыстоўваць выраз «У Іўі ў яе ё я». Але гэта не вельмі добрая ідэя, бо на самой справе, вымавіць яго правільна цяжка не толькі чужынцу, але і прыроднаму носьбіту беларускай мовы.
Большасць стараецца вымавіць так, як напісана. Але гэта будзе памылкай.
Як заўважае тыктокер Ілля Сіўцоў, які прысвяціў свой акаўнт беларускай мове і складаным выпадкам у ёй, пры вымаўленні гэтага выразу, трэба звярнуць увагу на маленькія, малазаўважныя дэталі, якія і ствараюць красу нашай мовы.
Рэч у тым, што на пачатку слова перад націскным [і] узнікае гук [й], як у словах [й]іншы, [й]існы, [й]Іўе, [й]Індыя, [й]іхні, [й]іней.
Таму правільна вымаўляць трэба «У [й]Іўі ў яе ё я».
Каментары
Хутчэй для якога мова - нацыянальная, бо (проста) народная ў Беларусі якраз трасянка ці расейская.
Але выпадак фактычна цікавы.
Нідзе нічога не знайшоў.
Гэта нешта неафітнае?