«Хачу стаць настаўнікам, а пасля пайсці ў палітыку»: хлопец з Пружанаў набраў 100 балаў на ЦТ па беларускай мове
Абітурыенты беларускіх ВНУ, якія здавалі цэнтралізаванае тэставанне, атрымалі вынікі сваіх першых іспытаў.
На тэставанні па беларускай мове на максімальную колькасць балаў набраў 21 чалавек.
Адзін з іх — хлопец з Пружан Паўлюк Зялевіч, які сёлета скончыў мясцовую школу №4 з атэстатам 9,1.
Хлопец кажа, што вырашыў здаваць беларускую мову ўсвядомлена.
«Я беларус і мушу ведаць мову, — кажа ён. — Нават калі б я не набраў 100 балаў, то што з таго? Усё адно трэба ўдасканальваць веды. Я гэтым апошні год займаўся, вельмі за год вырас».
Паўлюк кажа, што гаворыць па-беларуску яшчэ класа з чацьвёртага, калі на сабе зразумеў, што такое самасвядомасць.
«Але шмат аднакласнікаў здавала рускую мову, з чым гэта звязаць, я не ведаю. Большасць жа прыйшла з вясковых школ, вучыліся там па-беларуску, а пайшлі рускую здаваць», — дзівіцца хлопец.
Паступаць ён будзе ў Брэсцкі дзяржаўны ўніверсітэт на настаўніка гісторыі.
Мы пацікавіліся, ці не палохаюць хлопца невялікія заробкі.
«У мяне туды ўвогуле аўтаматычнае паступленне як у медаліста абласной алімпіяды па гісторыі. А ЦТ здаваў на ўсялякі выпадак, каб дакладна прайсці. Зрэшты, я некалі ўвогуле не думаў, што буду ва ўніверсітэт паступаць — думаў, што пасля школы ў войска пайду, а потым — рабіць. Але вучыцца пачаў недзе класа з дзявятага, на алімпіяды пайшоў, зразумеў, што гэта трэба.
Я ўвогуле хацеў бы некалі пайсці ў палітыку. А работа настаўнікам — гэта высакародна, і яшчэ можна навучыцца працаваць з аўдыторыяй, навучыцца гаварыць. Калі пайду ў палітыку, то гэта будзе плюс», — тлумачыць хлопец.
Якія хібы школьнай адукацыі Паўлюк можа назваць?
«Перадусім трэба сказаць пра выпускныя экзамены, — лічыць ён. — Бо ёсць ЦТ. А тут яшчэ нейкія экзамены здаваць, лішні раз мазгі парыць сабе. Таксама мне здаецца, што пяцібальная сістэма лепшая: калі добра ведаеш — «5», кепска — «2». Усё празрыста. Што значыць адзнака «7», напрыклад, я не разумею».
«А што тычыць беларускай мовы, то трэба, каб камунікатыўным здольнасцям вучылі на ўроках, а не разборам сказаў.
«Вызначце від даданай часткі», — што гэта такое? Якое практычнае значэнне гэтых ведаў? Навучылі б размаўляць, дзе што казаць трэба, у якіх сітуацыях, калі да цябе звяртаюцца і гэтак далей. То школьнікі, бывае, элементарнага не ведаюць.
А па літаратуры такія нудныя творы бываюць… Абіралі б самае цікавае. Некалі, памятаю, давалі на лета чытаць «У краіне райскай птушкі», «Палескіх рабінзонаў» Янкі Маўра. Вось там цікава было, але па праграме мы гэтых твораў не праходзілі. Ці тое ж «Дзікае паляванне караля Стаха». І Быкаў… Быкава маглі б цікавейшыя творы ў праграму ўставіць, а тое — адна нуда ў праграме. Як тут тую літаратуру палюбіш?» — падсумоўвае хлопец.
Мама Паўлюка — карэспандэнтка раённай газеты, бацька — дырэктар музея.
«Яму па начах сніліся людзі, якіх ён пасадзіў». Сталі вядомыя новыя дэталі апошніх дзён жыцця сына Ярмошынай15
Каментары