Пракурор Глыбокага адмаўляе версію, што ў лёхах спачываюць расстраляныя.
Фотакарэспандэнтка НН Юлія Дарашкевіч спусцілася ў скляпенні глыбоцкай царквы, дзе некалькі днямі раней былі знойдзены чалавечыя парэшткі.
З чацвярга ў царкве працавала сумесная следчая група з абласной віцебскай і Генеральнай пракуратураў Беларусі. Таму ні ў царкву, ні, тым больш, у сутарэнні царквы, нікога не пускалі.
Па заканчэнні працоўнага дня некалькі чалавек усё-ткі здолелі патрапіць уніз. Але на тое месца, дзе знайшлі на пачатку тыдня чалавечыя парэшткі, журналістаў не пусцілі. Затое паказалі ўсё астатняе — агромныя сутарэнні, дзе багата іншых пахаванняў розных часоў. Яны знаходзяцца як пад нагамі, так і ў нішах сценаў.
Першапачаткова гэта быў кармеліцкі касцёл. За савецкім часам у ім месціўся кансервны завод. Верагодна, што частка пахаванняў была адкрыта менавіта тады. Пахадзілі па сутарэннях і чорныя капачы — то там, то тут знаходзім адкрытыя магілы, у якіх чарапы і косткі.
Пракурор Глыбокага Анатоль Сеўрукоў у інтэрв’ю агенцтву «Інтэрфакс» выказаў меркаванне, што няма падстаў меркаваць, што людзі, парэшткі якіх знойдзеныя ў сутарэннях царквы ў Глыбокім, былі расстраляныя.Пахаванне ўвогуле можа адносіцца да часоў будаўніцтва храма, мяркуе ён.
Пракурорскія работнікі сцвярджаюць, што ні гільзаў, ні прыкметаў гвалтоўнай смерці пакуль не знойдзена.
Мясцовыя ж актывісты мяркуюць, што знойдзенае днямі пахаванне можа датавацца 1939 годам, а ляжаць у магіле ахвяры масавых растрэлаў. Яны нагадваюць пра знойдзены пачак ад цыгарэтаў з польскімі надпісамі, польскі пашпарт сярод спаленых папераў і як мінімум адну кулю ад нагана. Хіба манахі паляць?
Вынікі экспертызы будуць гатовыя не раней, чым праз месяц.
«Яму па начах сніліся людзі, якіх ён пасадзіў». Сталі вядомыя новыя дэталі апошніх дзён жыцця сына Ярмошынай6
Каментары