Што вядома пра кадэбэшніка Аляксея Захарава, якога «Байпол» лічыць «ліквідаваным замежнікам» у Гродне

Ці насамрэч «Ламакін» і Аляксей Захараў — гэта адзін чалавек, нам дакладна невядома. Разам з тым, дзве нейрасеткі, якімі карыстаюцца для праверкі падабенства твараў, выдалі вынік падабенства гэтых фота 98% і больш.

Фота з пашпарта псеўда-Ламакіна спачатку не ўдалося прабіць праз яго кепскую якасць. Аднак пазней у сюжэце дзяржТБ паказалі здымак у лепшай якасці. Па базе «Кіберпартызанаў» ён ідэнтыфікуецца як супрацоўнік КДБ Захараў Аляксей Мікалаевіч 1981 года нараджэння.

Аляксею Захараву 41 год. Ён родам з Гарадка Віцебскай вобласці. Бацька мужчыны са структур МУС, перад пенсіяй працаваў у гарадоцкім ІЧУ.

Па звестках, перададзеных «Нашай Ніве» ад «Кіберпартызанаў», у 2003 годзе Аляксей Захараў працаваў ва ўпраўленні працы, занятасці і сацыяльнай абароны Гарадоцкага райвыканкама.

Ужо ў 2004 годзе мужчына пераходзіць на працу ў часць №94017, якая знаходзіцца ў мястэчку Прудок ля Гарадка. Яна ўваходзіць у Вайскова-паветраныя сілы і войскі СПА. Часць адказвае за ўтылізацыю пратэрмінаваных боепрыпасаў (у Гарадку знаходзіцца Цэнтр утылізацыі авіяцыйных сродкаў паражэння), а на яе тэрыторыі ёсць пажарная часць, якая дапамагае мясцоваму МНС тушыць пажары і займаецца выратавальна-разведвальнымі работамі разам з МУС.

Павялічыць

Захараў пасля не раз вяртаўся туды.

У 2005 годзе мужчына пераходзіць на працу на Гарадоцкі льнозавод, але цягам года вяртаецца ў часць №94017. Пасля невялікага перапынку ён пачынае працаваць у «Белтэхэкспарце», а потым зноў вяртаецца ў часць №94017, а пазней пераходзіць на працу на Гарадоцкі рамонтны завод. У 2008 годзе ягоным месцам працы зноўку значыцца часць №94017, дзе ён працаваў сама меней да 2011 года.

У 2012-м у базе АІС «Пашпарт» ягоным месцам працы ўжо пазначаны КДБ. Наколькі вядома, Захараў працаваў у Віцебскім абласным упраўленні.

Адметна таксама, што ў канцы 2012 года мужчына ажаніўся, але ў базе пра гэта звестак няма (але ёсць у яго жонкі). Жонка не ўзяла ягонага прозвішча, а Захараў падпісваўся ў сацсетках яе прозвішчам.

На запыт «Нашай Нівы» пра каментар жанчына не адказала і заблакавала журналіста.

Пакуль гісторыя пакідае шмат пытанняў.

Паводле версіі прапагандыстаў, у Беларусь «Ламакіна» нібыта закінулі з Польшчы. Спачатку з 24 па 28 лютага ён жыў у Магілёве, 1 сакавіка накіраваўся ў Мінск, а пасля перабраўся ў Гродна.

Гаспадара арэнднай кватэры арыштавалі.

«Ламакін» нібыта рыхтаваў тэракт, меў выбухоўку і зброю.

Пры затрыманні ён, паводле афіцыйнай версіі, адкрыў агонь з аўтамата Калашнікава, кінуў гранаты і быў паранены. Па дарозе ў бальніцу, паводле версіі сілавікоў, ён памёр.

• 10
• 99
• 18
• 12
• 2
• 22