Кубракоў даводзіў, што міліцыянт Згірскі не датычны да банды налётчыкаў. Цяпер таго судзяць — пагражае да 20 гадоў
Супрацоўніка крымінальнага вышуку Докшыцкага РАУС Міхаіла Згірскага абвінавачваюць у вымагальніцтве і перавышэнні ўлады. Другі фігурант справы — яго сябар.
Выходзіць на фінішную прамую адна з самых гучных крымінальных спраў года — гісторыя банды налётчыкаў у балаклавах, якія рабавалі дальнабойнікаў па ўсёй Беларусі. Большасць удзельнікаў атрымалі мінімальнае пакаранне, а вось іх кіраўніку, міліцыянеру Міхаілу Згірскаму, найхутчэй, дадуць агромністы тэрмін.
У маі 2024 года сілавікі адрапартавалі аб затрыманні пяці чалавек, якія абкрадалі прыпаркаваныя фуры. Пакуль кіроўца спаў у кабіне, злачынцы ўзломвалі замок грузавога адсека, загружалі свой мікрааўтобус крадзеным таварам і з'язджалі з месца злачынства.
«Яны дзейнічалі ў Брэсцкай, Магілёўскай, Мінскай і Гомельскай абласцях», — паведамляла тады прэс-служба МУС.
«Наша Ніва» тады назвала імя кіраўніка банды — 27-гадовага супрацоўніка крымінальнага вышуку Докшыцкага РАУС Міхаіла Згірскага.
Ён не толькі даводзіў удзельнікам банды інфармацыю пра ход расследаванняў крымінальных спраў па здзейсненых эпізодах і прымаў удзел у планаванні рабаванняў, але і сам удзельнічаў у гэтых налётах. У кватэры Згірскага знайшлі іншую, адрозную ад табельнай, зброю, якая фігуравала ў заявах пацярпелых. А таксама адзенне з арыенціровак і балаклаву.
Пасля гэтага ў Докшыцах змянілі міліцэйскае кіраўніцтва — як дапусцілі сітуацыю?
Але публічна кіраўніцтва МУС тады рашуча абвергла інфармацыю ў незалежных СМІ. Міністр Іван Кубракоў тады выступіў з відэазваротам: маўляў, банда была, але ніякі міліцыянер у яе не ўваходзіў. Пра лёс Міхаіла Згірскага ён, натуральна, прамаўчаў.
Як высветлілася, сілавікі вырашылі выдзеліць справу Згірскага ў асобную вытворчасць — каб не пляміць ведамства.
Тым часам астатніх налётчыкаў паспелі асудзіць. Прысуд атрымаўся шакуюча гуманным. Пакуль інтэрнэт-каментатарам даюць рэальныя тэрміны ў калоніі, чатыром рабаўнікам фур далі… хатнюю хімію. І толькі адзін з іх, рэцыдывіст, атрымаў 4 гады калоніі.
Адметна, што ў іх прысудзе фігуруюць крадзяжы толькі ў Гомельскай і Мінскай абласцях — хоць стартава ім інкрымінавалі прыгоды і ў Брэсцкай, і ў Магілёўскай абласцях.
А 22 лістапада пачалі судзіць Міхаіла Згірскага. У адной клетцы з ім сядзіць сябар дзяцінства — Аляксандр Перапечка.
Пра 27-гадовага Аляксандра Перапечку вядома меней. Адслужыў у войску, жыў у аграгарадку Бярозкі пад Докшыцамі. Напрыканцы 2022 года яго асудзілі за крадзёж да грамадскіх работ. Па нашых звестках, ён планаваў налёты разам са Згірскім і выконваў ролю кіроўцы, які забіраў і вывозіў на продаж нарабаванае.
Згірскаму і Перапечку інкрымінуюць не проста крадзяжы, а значна больш сур'ёзнае абвіначванне.
Гэта «вымагальніцтва, здзейненае групай асобаў, або з пагрозай забойствам ці прычыненнем цяжкіх цялесных пашкоджанняў, або з мэтай атрымання выгады ў буйным памеры» (ч. 3 арт. 208 КК) — ад 5 да 15 гадоў калоніі.
Таксама ў абвінавачанні (магчыма, толькі ў Згірскага) ёсць «злоўжыванне ўладай або службовымі паўнамоцтвамі» (ч. 2 арт. 424 КК) — ад 2 да 6 гадоў калоніі.
Метадам складання пакарання Згірскі можа атрымаць да 20 гадоў зняволення.
Адметна, што Згірскага і Перапечку — нагадаем, абодва жылі і працавалі ў Докшыцкім раёне — судзяць у Нясвіжскім раёне.
Што ж яны маглі рабіць пад Нясвіжам? Найхутчэй, іх звязвае з гэтым рэгіёнам толькі тое, што праз яго тэрыторыю праходзіць траса М1 і ёсць стаянка для фур, якія і рабавалі пад кантролем міліцыянера Згірскага.
«Наша Нiва» — бастыён беларушчыны
ПАДТРЫМАЦЬ
Каментары