«Паспрабуюць адабраць — прыйду з міліцыяй». У школах забіраюць тэлефоны вучняў на дзень — бацькі бунтуюць

«Класная прасіла не «паліцца», інакш будуць непрыемнасці»

У Ганны (імёны зменены) двое дзяцей: дачка вучыцца ў школе па прапісках, сын-старшакласнік — у гімназіі.

«У гімназіі размовы пра канфіскацыю тэлефонаў на дзень ішлі яшчэ восенню, а вось у школе ніхто пра гэта бацькоў не папярэджваў, таму мы думалі, што гэта выключна ініцыятыва гімназіі».

— І тым не менш з 8 студзеня абое маіх дзяцей, прыйшоўшы са школы, падзяліліся навінамі: класныя кіраўнікі раніцай забіраюць тэлефоны і вяртаюць толькі перад тым, як дзеці ідуць дадому, — распавядае айцішніца.

У Алены адзін сын, ён вучыцца ў 8-м класе.

«Нам казалі на бацькоўскім сходзе ў мінулым паўгоддзі, што тэлефоны ў дзяцей будуць забіраць. Але пакуль гэтага ніхто не робіць».

Чаму — «не вырашылі шэраг пытанняў», адказвае чытачка:

«Напрыклад, як забяспечыць захаванасць гаджэтаў — патрэбна ж нейкая скрынка, якая будзе закрывацца на ключ і дзесьці захоўвацца. Гэтая скрынка таксама павінна надзейна абараняць тэлефоны ад трэшчын, драпін і іншых «траўмаў». «Хто будзе адказваць, калі ў канцы чарговага дня настаўнік адкрые скрынку, а нейкі тэлефон аказваецца з разбітым экранам?» — гэтае пытанне першым задалі на сходзе. Але адказу на яго не было».

Алена кажа, што аднакласнікі яе сына выключаюць тэлефоны перад урокамі і хаваюць на дно заплечнікаў. «Класная прасіла іх не «паліцца», інакш у яе будуць непрыемнасці. А яшчэ папярэдзіла, што ў наступным месяцы могуць быць праверкі — і тады яна дакладна будзе забіраць усе прылады».

«Вучэбны працэс ператвараецца ў паляванне на тэлефоны»

Ініцыятыва са здачай тэлефонаў у беларускіх школах актыўна абмяркоўваецца і ў сацсетках. Некаторыя карыстальнікі (у тым ліку і настаўнікі) пішуць, што ў іх школах «такога няма». Але шматлікія каментатары пацвярджаюць, што ў іх школах такое ёсць. У некаторых школах гэтая практыка існуе «з пачатку навучальнага года», а ў іншых — ужо некалькі гадоў.

Многія бацькі рэзка супраць таго, каб у іх дзяцей забіралі сродкі сувязі. «А раптам нешта здарыцца з бацькамі або з самім дзіцем», — кажуць яны. Прыводзяцца непрыемныя выпадкі з жыцця школьнікаў:

• «Дачка плакала, тэлефанавала мне, таму што ў яе «кроў [цячэ] з вока», і пакуль я ехала 15 хвілін, настаўнік у клас так і не прыйшоў».
• «Была сітуацыя: забралі ў дзіцяці тэлефон у пачатку ўрока, а на перапынку яго штурхнуў аднакласнік. Дзіця моцна ўдарылася, было вельмі дрэнна, але настаўніца не дала [яму] патэлефанаваць мне і сама не паведаміла».
• «У нас у школе медык рэдка бывае на месцы».

Некаторыя бацькі прызнаюцца, што дазваляюць сваім дзецям «не здаваць» тэлефоны.

«Я сваёй сказала: калі паспрабуюць адабраць, хай адразу тэлефануе мне, і я прыйду з міліцыяй. У школьным чаце настаўніку адказала, што на ўвесь дзень здаваць тэлефон не дазваляю. Толькі як раней: у пачатку ўрока пакласці ў ячэйку на стале настаўніка, у канцы ўрока забраць. І не больш за тое», — піша адна з карыстальніц.

А іншыя кажуць, што знайшлі спосаб абысці праблему: «[Я] дачцэ сказала: здай той тэлефон, якім мы не карыстаемся з пачатку года, і не забудзь забраць у канцы года».

Некаторыя настаўнікі падтрымліваюць меру, кажучы, што тэлефоны могуць спатрэбіцца на ўроках для анлайн-тэстаў або для заданняў з QR-кодамі, уключанымі ў беларускія падручнікі.

Але ёсць і тыя, хто выступае за ініцыятыву забіраць тэлефоны:

• «Дзеці ад тэлефонаў тупеюць з жахлівай хуткасцю. Вучэбны працэс ператвараецца ў паляванне на тэлефоны».
• «Працавала ў школе, дзе дзеці здавалі тэлефоны раніцай, а забіралі іх толькі ўвечары. Калі трэба было патэлефанаваць бацькам, мы ішлі ў настаўніцкую, і дзіця тэлефанавала. Але затое дзеці не сядзелі, уткнуўшыся ў тэлефоны».
• «У нашай школе з сённяшняга дня гэта працуе. Усе дзеці спакойна здалі тэлефоны і без праблем забралі ў канцы дня. І, уяўляеце, яны размаўлялі, гулялі, а не сядзелі ўвесь перапынак у тэлефоне».

• 2
• 0
• 1
• 3
• 1
• 2
• 1
• 1